Webcam

Als je wat ouder en wijzer wordt. realiseer je af en toe wat je allemaal aan veranderingen hebt zien voorbijkomen.
Ik bedacht dat vroeger al eens over mijn opa en oma. Oma hield niet van moderne fratsen. Oma ging niet naar de supermarkt maar kocht vlees bij de slager, kaas bij de kaasboer, brood bij de bakker, ijs bij Marja op de Admiraal de Ruyterweg (oma noemde deze weg de Krommerd) en de rest op de markt.
Oma had geen vertrouwen in banken en bewaarde haar spaarcentjes onder een matras en als het veel werd naaide ze een stapeltje geeltjes in een kussen. Gelukkig was ze net zo handig en precies met naald en draad als ik, het was broddelwerk, dus na haar verscheiden begrepen de erfgenamen dat de kussens open getornd dienden te worden.
Ik weet nog hoe wantrouwend oma ook stond tegenover de eerste telefoon en als ze voor de televisie zat naar Toon Hermans te kijken werd de hele familie gemaand mee te klappen, omdat die man zich daar niet voor niets stond uit te sloven.

Naarmate ik ouder word ga ik steeds meer op oma lijken. Ik denk terug en herinner me de tijd zonder computer, mobiele telefoon, email en webcam, zonder vaatwasser en zonder BSN nummer.

Begin jaren 80 zat ik me, in mijn toenmalige dienstbetrekking, te verbijten achter een telex, elke vrijdag moest er een bestelling naar een fabriek in Duitsland. Het was al bijzonder dat die Leute in Aken sofort konden lezen wat ik nodig had, maar het was een drama als het strookje met al die puntjes scheurde.

Toen ik begon in de mooie wereld van de hypotheken hadden we 2 hypotheekvormen, annuïteit en lineair, een boek met tabellen en een telmachine. Klanten kregen een kladje mee met een opgave van de bruto en netto maandlasten en zetten vrolijk hun handtekening. Een doorslag van het kladje ging naar de bank en binnen de kortste keren hadden we een offerte van twee A viertjes.

Ik wantrouwde de computer die op een gegeven moment ons werk kwam opleuken, ik ben een tijd bezig geweest mijn vertrouwde kladjes te vergelijken met de berekeningen op een enorm beeldscherm. Het zweet breekt me nog uit bij de herinnering aan de Matrixprinter, met een rol met gaatjes aan de zijkant. Die rol liep er regelmatig uit en dan kreeg ik hem nooit meer recht in het apparaat.

Ik werk dat vind ik leuk en ik blijf zo lang mogelijk werken. Ik ben gewend aan de laptop. Ik heb de talloze hypotheekvormen van de afgelopen decennia verdrongen, we sluiten weer annuïteit en lineair. De computer rekent de bruto en netto maandlasten uit. De klanten krijgen een adviesrapport van minstens 50 bladzijden. De offerteaanvraag wordt digitaal verzonden en de offerte komt via de mail ook weer binnen. Je hebt een goede printer nodig want de geldverstrekkers maken werk van een offerte, soms spuugt de printer 101 bladzijden uit.

De AFM heeft besloten dat we allemaal weer examen moeten doen en ja, het moet weer, de bruto en netto maandlast op een kladje uitrekenen. We moeten zelfs van een bruto inkomen naar een netto besteedbaar inkomen kunnen komen, allemaal op een kladje.
We gaan met onze tijd mee, maar sommige oude waarden worden in stand gehouden.

Ik mail, app en sms dat het een lieve lust is. En ik ga nog verder.  Behalve het hypotheekadvies gezellig hier aan tafel, ga ik adviseren via de webcam. Ik werd vrijdag gebeld door webcamdeskundige en ik heb gisteren een demo gehad.
Bijzonder joh, om 13.00 uur kreeg ik een melding op mijn beeldscherm dat Rick zich om 14.00 uur bij me zou voegen. Dat was fijn, ik kon nog even make-up bijwerken en mijn haar fatsoeneren. En om 14.00 uur zat ik voor het eerst achter de webcam. Ik heb wel een gehoord van huisvrouwen die met cam wat bijverdienen, maar dat is niet met hypotheken.
Het was wel even wennen om vrolijk terug te zwaaien naar mijn beeldscherm waar Rick naar mij zat te zwaaien. Gezellig was wel dat ik naast Rick in het klein zat mee te zwaaien.

Ik zit hier dus hartstikke modern te zijn, in een bedrijfsverzamelgebouw, met een laptop, een webcam en mijn mobiele telefoon. Ik onderhoud zelf mijn website en heb een zakelijke facebook pagina.
De wereld is enorm veranderd, de technische vooruitgang schrijdt voort en ik schrijd met haar mee.

Behalve op het gebied van annuïteiten, als iemand van jullie het op prijs stelt dat ik even op een kladje zet hoeveel je van een hypotheek met een rente van 3,4% en een looptijd van 30 jaar, na 23 jaar en twee maanden hebt afgelost, laat maar weten. Want dat kan ik nog, of eigenlijk weer, zonder computer.