Mis Schoen

De hersteloperatie aan mijn voet is inmiddels ruim een maand geleden. Ik ben de orthopeed in de Bergman kliniek heel dankbaar, want de pijn die ik afgelopen 20 maanden heb gehad is weg. Ik kan weer gewoon lopen en word niet meer wakker van de pijn.  Dat komt mijn dagelijks functioneren uiteraard zeer ten goede. Ik heb eindelijk de energie om me te richten op de cursus PE HK. Voor degenen onder jullie die niet gebukt gaan onder de regels van de Wet Financieel Toezicht:

Permanente Educatie Hypothecair Krediet, betekent dat.

Het is niet genoeg dat we de stof tot ons nemen, er dient ook nog een examen afgelegd te worden. Tussen het werk door leer ik. Ik maak sommen die je alleen en uitsluitend vlak voor een examen maakt en ik bereid me zodoende voor op de examentraining eind deze maand.

Daarnaast heb ik twee keer per week een afspraak met Fons de fysiotherapeut. Dat is gezellig, Fons draait aan en knijpt in mijn voet en daarna gaan we de zaal in. De zaal is een sportzaal en dan gaan "we" fietsen, lopen en roeien. Fons zegt aldoor "we", dat is niet helemaal correct, want ik werk me uit de naad, terwijl Fons gezellig keuvelend naast me staat.

Eigenlijk gaat alles goed, maar het is in het leven zo, dat als een groter probleem is opgelost de kleinere zorgjes de ruimte krijgen.

Hebben jullie je dat wel eens gerealiseerd? Toen Herman en ik ons moeizaam door het leven sloegen met allebei een gewonde poot, maakte ik me niet druk om mijn outfit.

Onze poten zijn genezen, we functioneren weer. Ik hoef niet meer op die vreselijke ziekenhuisslipper. Positief toch? Maar ik kan ook niet alle schoenen aan die ik wil, terwijl Fons mij voorzichtig voorbereidt op een platteschoenentoekomst, loop ik op mijn vrolijke nieuwe gympen. Stevige schoenen met als vrolijk detail knalroze veters. Ik vind ze leuk, echt waar. Maar ze passen niet bij alles. 

Behalve een rare voet heb ik namelijk ook een kleurfobie. Ik vind dat ik zwarte gympen met roze veters niet bij alles aankan. Dus ik zoek naar een andere roze detail om mijn outfit mee op leuken. Zoals een knalroze sjaal. Een knalroze sjaal kan naar mijn gevoel alleen bij zwart of wit of zwartwit.

Rokken en jurken zijn sowieso al uitgesloten op dit moment, alleen bij broeken wil ik gympen dragen. Een broek met een leuk, pastelkleurig bovenstuk kan niet, want daar kan knalroze niet bij.

Een spijkerbroek met een tuniek in aardetinten? Leuk setje, maar belachelijk bij mijn veters. 

Fons heeft mij verteld wat voor schoenen ik aan mag. 

Jullie hebben gelijk, het is een probleem van niks, waar zeur ik over? Ik leef weer zonder pijn en daar gaat het om. Dat vertel ik mezelf ook aldoor.

Maar als ik de schoenen zie die op dit moment in aanmerking komen, komt er maar 1 gedachte bij me op:

"Wilt u nog een strijdkreet, meneer?".

Dus als jullie me 's avonds tegenkomen met een stapel folders, dan zwerf ik van kroegie naar kroegie, met de strijdkreet en op stevige stappers.