Peter Paul

In een vorig blog heb ik mijn poesiealbum al eens vermeld. Ik heb toen niet verteld dat ik destijds zelf het voorschrift heb geschreven. Gezien de fantasieloosheid van dit inleidende gedicht hoop ik dat iemand anders de auteursrechten hiervan kan opeisen.

“Dit album behoort aan mij zolang ik hoop te leven,

Marianne is mijn naam, mij door mijn ouders gegeven

Croes is mijn achternaam van vaderlijk stam

Amsterdam is de plaats waar ik ter wereld kwam”

Ik had eigenlijk willen schrijven over mijn achternaam van vaderlijk stam, maar terwijl dit blog vorm kreeg in mijn hoofd besloot ik eerst wat te vertellen over mijn voornaam, mij door mijn ouders gegeven.

Op een koude avond in februari, heel veel jaren geleden, vertrokken mijn ouders naar de Spinaziekliek (de correcte benaming van deze instelling was de Spinozakliniek, maar dat vond ik vroeger een rare naam). Afijn, mijn ouders togen dus naar de Spinaziekliek in de blijde verwachting een paar dagen later weer thuis te komen in gezelschap van Peter Paul Croes. Peter en Paul waren mijn overgrootvaders van moederlijk stam.

Nadat mijn moeder haar taakje had volbracht bleek dat Peter Paul niet helemaal een passende voornaam voor mij was.

Ik zie ze voor me, die twee, mijn moeder zwaar geïrriteerd, ten eerste omdat ik haar haar nachtrust had gekost en ten tweede omdat ik nu al dwarslag. Een meisje lag niet in mijn moeders planning. Ze moesten stante pede een andere naam verzinnen.

“Patricia” besliste mijn moeder. “Dat zijn koekjes” zei mijn vader. Hij was in de war met Patria.

Mijn ouders kennende begonnen ze op dat moment behoorlijk geïrriteerd te raken. Ik was erbij, dus ik heb het gesprek gevolgd.

“Marie…..”   “Jan, luister nou even…``

Toen vielen ze allebei stil,  Marie Jan, Mariejan, Marjan, Marianne.

In die februarinacht is het idee ontstaan voor de reclame van Overtoom…. Manutan.

Marie en Jan hebben hun voornamen gecombineerd, mijn vader heeft de Franse slag eraan gegeven, als tweede naam vernoemden ze oma en een paar dagen later kwamen we thuis. Zonder Peter Paul.

Dan zou je toch denken dat deze naam aan de jongen gegeven zou worden die ruim 4 jaar later geboren werd.

Marie Jan, Mariejan, Marjan, Marianne

Maar nee, mijn moeder had bedacht dat haar tweede kind dan ook maar een meisje moest zijn en nu waren de meisjesnamen op tijd klaar. Dochter 2 zou Simone Gerda Catherina gaan heten.

Maar ook dit was een tegendraads kind dat weigerde zich aan de namen aan te passen. Mijn zusje was een broertje.

Peter en Paul waren vergeten, mijn moeder had geen zin in weer gezeur over een naam en mijn broertje werd klakkeloos vernoemd naar mijn vader, Johannes Antonius Wilhelmus, roepnaam Hans.

Ik vind het nog steeds een raar idee dat mijn ouders hun voornamen hebben gecombineerd, dat is meer iets voor een plezierjacht.  Jullie kennen dat wel,  bijvoorbeeld de "Freja". Je kunt er donder op zeggen dat de schipper en zijn vrouw dan Freek en Janneke heten.

Herman en ik krijgen gelukkig geen kinderen, hoor je het al:

“Hema, kom je eten?”

Een boot zit er voor ons ook niet in. Zou jij het snappen als je uitgenodigd werd voor een tochtje met de Hema?