Lichtgrijs trainingspak

Ik liep vanavond rustig en ontspannen ons Carlepopje uit te laten. Toen ik onze straat naderde kwam er een jonge man onze straat uitgerend. In opsporingstermen gesproken een jonge man van een jaar of 25 met een licht getinte huidskleur en gekleed in een lichtgrijs trainingspak. Hij had ook nog zwarte krulletjes.

Ik ben net thuis en daar krijgt Herman een melding van burgernet. Er was een inbraak geweest vlak bij ons en de politie zocht twee mannen waarvan een de mijne was.
Nou, niet mijn man natuurlijk. Herman rende niet in een trainingspak door de Landgoederenbuurt. Maar de beschrijving van een van die twee mannen hoorde bij de man die ik had zien rennen.

Ik hou niet van inbraken, dus ik heb gebeld. Eerst op mijn eigen telefoon. Dat ging niet want ik ben niet aangesloten op Burgernet. Herman wel, dus ik heb even op zijn toestel gebeld.
Ik heb natuurlijk aan de meneer van de meldkamer gemeld wat ik heb gezien. Ik heb beschreven waar de meneer met de licht getinte huidskleur en zwarte krullen vandaan kwam en waar hij heen ging.

Ik was nog wat verontschuldigend en voorzichtig. Je wilt toch niet een sportieve jongeman die een rondje rent en volkomen onschuldig is in de problemen brengen.

De meneer van de meldkamer vroeg nog een paar keer hoe "de verdachte" eruit zag, en toen hij zeker wist dat het een jongeman van een jaar of 25 met een licht getinte huidskleur was die gekleed was in een lichtgrijs trainingspak, vroeg hij of hij mij ook nog wat persoonlijke dingen mocht vragen.

Nou. dat was niet zo erg persoonlijk, naam en telefoonnummer wilde hij weten.

Nog geen kwartier later belde hij terug. Hij vroeg of ik ik was en hij zei dat hij vreselijk trots op me was.
Ik dacht al dat ze dankzij mijn oplettende gedrag en gedetailleerde beschrijving een gevaarlijke misdadiger gevangen hadden. Ik begon stiekem al een beetje te dromen van een lintje.

De wachtkamermeneer verifieerde mijn gegevens, bedankte mij voor mijn oplettendheid en sprak daarna de ontluisterende woorden:

"Dit was een oefening".

Een oefening, het was een oefening. De misdadiger die ik had geobserveerd en gedetailleerd had beschreven was "een van ons".
Hij was wel gepakt, zei de meldkamerman nog troostend.

Ja,, hij was gepakt, hij was een van ons, natuurlijk was hij gepakt. Die overloper in zijn lichtgrijze trainingspak, die zijn capuchon afdeed toen hij langs mij rende. Ik moest zijn zwarte krullen wel zien.

Zij oefenen en tegelijkertijd testen ze ons Ze controleren gewoon of wij van Burgernet wel opletten.

Als ik ooit in elkaar geslagen en gekneveld word,  onteerd en van mijn sieraden word beroofd door een lichtgetinte man van een jaar of 25 met zwarte krullen en een licht trainingspak, lig ik slap van het lachen op de grond. Ik weet tenslotte dat het een oefening is.