Joost is de zoon van My en Mau. Oude en dierbare vrienden. Ze zijn jaren geleden naar Australië geëmigreerd. Dat was al pijnlijk en ze namen ook nog hun zoons mee. Bas en Joost. Joost is hun oudste zoon en mijn petekind. Nou zou je denken dat je als peetmoeder wel iets van inspraak krijgt. Niet dus. Ze vertrokken met Bas en vooral met Joost,
Ik mis ze, ik mis My en Mau, Om de zaak compleet te maken vertrok ook de moeder van Mau naar down under.
Ik zie ze natuurlijk niet meer dagelijks, maar ik zag ze ook niet dagelijks toen ze nog vlak bij woonden.
Ik mis ze nu vaak, ik mis ze anders. Ze zijn ver weg. Ik heb contact via facebook en per mail. En zo blijven de herinneringen levend. Ik heb de trouwdag kunnen volgen, ik weet dat mijn Mylene er prachtig uitzag, dat Erika een mooi rood jasje aanhad en dat Maurits keurig in het pak was. Ik had ze allemaal even willen knuffelen.
Erika, Mamso van Mau, en ik waren jaren geleden idolaat van baby Joost. We keken vertederd naar hem als hij in de box zat, we liepen in aanbidding achter hem aan als Mau hem in het bad zette, we zaten in stille aanbidding aan zijn bedje.
Als hij sliep doken wij samen een hoek in met een glas wijn en een sigaret. We zaten gedachteloos met knikkers te spelen, te drinken en te roken en te praten.
Joost was mijn petekind, Joost kwam logeren. De eerste keer was hij nog heel klein. Ik verheugde me er op. Joost was ook wel echt mijn kindje. Jammer dat de Margriet die week een artikel publiceerde over wiegendood. Ik heb niet geslapen bij de eerste logeerpartij van Joost. Ik heb alleen maar gecontroleerd of Joost nog ademde.
Joost ademde gelukkig na die nacht nog. Joost ademt nu al jaren in Australië, Joost is gisteren getrouwd met zijn Alicia. Ik heb de foto's op facebook en via de mail talloze keren bekeken.
Ik zie de foto's van My en Mau, ik zie Erika, ze zijn zo ver weg en toch ook zo dichtbij. Ik zie Bas. En ik zie Alicia en Joost.
Een mooi, jong bruidspaar. Ik wens ze alle geluk en ik kijk naar de foto's van baby Joost, van kleuter Joost, van puber Joost. En ik weet dat ze allemaal bij mijn leven horen. My, Mau en Bas. Uiteraard Erika, aan wie ik alles kwijt kan. En Joost, mijn petekind, mijn cadeautje, Je was een mooie baby, een prachtige jongen en je bent een geweldige man geworden.
Ik heb op afstand genoten van je trouwdag en ik wens jullie allebei alle geluk van de wereld.
En vergeet nooit dat jullie hier altijd welkom zijn, net als My en Mau en Erika.
Ik mis ze, ik mis My en Mau, Om de zaak compleet te maken vertrok ook de moeder van Mau naar down under.
 |
| vlnr, My, Joost,Alicia,Mau en Bas, zo ver weg en toch zo dichtbij. |
Ik zie ze natuurlijk niet meer dagelijks, maar ik zag ze ook niet dagelijks toen ze nog vlak bij woonden.
Ik mis ze nu vaak, ik mis ze anders. Ze zijn ver weg. Ik heb contact via facebook en per mail. En zo blijven de herinneringen levend. Ik heb de trouwdag kunnen volgen, ik weet dat mijn Mylene er prachtig uitzag, dat Erika een mooi rood jasje aanhad en dat Maurits keurig in het pak was. Ik had ze allemaal even willen knuffelen.
Erika, Mamso van Mau, en ik waren jaren geleden idolaat van baby Joost. We keken vertederd naar hem als hij in de box zat, we liepen in aanbidding achter hem aan als Mau hem in het bad zette, we zaten in stille aanbidding aan zijn bedje.
Als hij sliep doken wij samen een hoek in met een glas wijn en een sigaret. We zaten gedachteloos met knikkers te spelen, te drinken en te roken en te praten.
Joost was mijn petekind, Joost kwam logeren. De eerste keer was hij nog heel klein. Ik verheugde me er op. Joost was ook wel echt mijn kindje. Jammer dat de Margriet die week een artikel publiceerde over wiegendood. Ik heb niet geslapen bij de eerste logeerpartij van Joost. Ik heb alleen maar gecontroleerd of Joost nog ademde.
Joost ademde gelukkig na die nacht nog. Joost ademt nu al jaren in Australië, Joost is gisteren getrouwd met zijn Alicia. Ik heb de foto's op facebook en via de mail talloze keren bekeken.
Ik zie de foto's van My en Mau, ik zie Erika, ze zijn zo ver weg en toch ook zo dichtbij. Ik zie Bas. En ik zie Alicia en Joost.
Een mooi, jong bruidspaar. Ik wens ze alle geluk en ik kijk naar de foto's van baby Joost, van kleuter Joost, van puber Joost. En ik weet dat ze allemaal bij mijn leven horen. My, Mau en Bas. Uiteraard Erika, aan wie ik alles kwijt kan. En Joost, mijn petekind, mijn cadeautje, Je was een mooie baby, een prachtige jongen en je bent een geweldige man geworden.
Ik heb op afstand genoten van je trouwdag en ik wens jullie allebei alle geluk van de wereld.
En vergeet nooit dat jullie hier altijd welkom zijn, net als My en Mau en Erika.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten