Finaal

Als een bewerkelijk hypotheekdossier is afgerond, als je van de bank het verlossende telefoontje hebt gekregen dat de stukken naar de notaris zijn verzonden, is dat altijd een "hoera" momentje.

Soms heb ik moeten knokken en zeuren om zover te komen, soms heb ik er zelfs van wakker gelegen.
Soms heeft een klant geen idee wat de adviseur heeft moeten doorstaan en heeft moeten stressen. Soms heb ik zelfs een flinke discussie met een acceptant moeten voeren. Ik moet regelmatig een excuus telefoontje voeren. Maakt niet uit, de klant heeft recht op onze ultieme inspanning.

Sommige klanten hoor je niet meer nadat de stukken zijn ingeleverd. Het gebeurt dat een dossier gladjes en geruisloos afgehandeld kan worden.
Het gaat om de dossiers die een uitdaging vormen en dan niet alleen omdat we gedurende de rit de nodige hobbels tegenkomen. Maar om de klanten die zich meer dan betrokken tonen bij ons werk, We hebben altijd wel zo'n dossier onderhanden. Een klant die van minuut tot minuut op de hoogte wil blijven. Een klant die de hele dag door mailt en belt. Gezellig, want je bouwt in korte tijd een enorme band op met zo'n klant.

Een paar weken geleden hadden we er drie tegelijk, laten we ze even Jan, Jaap en Joop noemen. De drie J's, zeg maar.

Nog voor je online bent hangt de eerste 's morgens vroeg al aan de telefoon om te informeren naar de status. Hij vertelt dat hij ook nog een mail heeft gestuurd, omdat je computer nog aan het ontwaken is vertelt hij vast wat in de mail staat. Eigenlijk niets wat je nog niet wist, maar Jan geeft toch nog even een toelichting. Na een kwartier neem je afscheid van Jan, gelukkig belooft hij over een uurtje nog een keer te bellen. Als je de mail gelezen hebt. Dan kunnen we daar nogmaals over van gedachten wisselen.
Eerst even koffie, denk je. Niet dus, de tweede J meldt zich. Hij heeft je mail van de vorige dag gelezen en wil even vertellen dat hij een mail teruggestuurd heeft met de gevraagde stukken. Hij wil wel even weten waarom de bank die stukken nodig heeft. Je legt uit waarom en J is vol begrip. De computer is inmiddels wakker en je neemt samen met Jaap de mail door. Je belooft de stukken meteen door te sturen en neemt afscheid van Jaap met de belofte 's middags nog even te bellen om de status door te geven.

Op het moment dat je de mail met de stukken van Jaap naar de bank verstuurt, belt Joop.

Hij heeft je een mail gestuurd en wil daar nog even een toelichting op geven en of je dan wel meteen de bank wil bellen om de toelichting toe te lichten en of je daarna Joop weer wil bellen om de reactie van de bank door te geven.

Deze 3 J's zaten alledrie bij een andere geldverstrekker, dus je belt en mailt erop los met de diverse acceptanten.
Tussen de telefoontjes van Jan, Jaap en Joop heb je even tijd om ook iets voor je andere klanten te doen.

Het zijn 3 moeilijke dossiers, twee van de J's zijn zelfstandig en nummer 3 zit in vechtscheiding.

Ze zijn alledrie trouwens erg aardig, de gesprekken zijn ook gezellig. Ze denken oprecht dat ze je steunen met hun betrokkenheid. Ze maken grapjes en bedanken je na elk telefoontje uitbundig.

Ze bellen gemiddeld 4 maal per dag. Als je ze mailt bellen ze om te zeggen dat ze de mail ontvangen hebben. Als ze jou mailen bellen ze om te vertellen dat ze gemaild hebben. Ze bedanken je dus vaak.

Als door een wonder kregen we van drie banken op één dag een finaal akkoord. Zielsgelukkig belde ik Jan, Jaap en Joop.

Om daarna in een enorm gat te vallen. We hebben andere klanten, genoeg dossiers die aandacht behoeven. Maar we hebben op het moment geen Jan, Jaap of Joop.
Ik mis ze, ik kijk uit naar de volgende J.

Eén tegelijk graag, dat is leuk en uitdagend genoeg. Dat is ook goed te combineren met de overige werkzaamheden. Drie J's tegelijk is iets teveel uitdaging.