Krijg toch allemaal de klere

Hebben jullie dat ook wel eens? Dat iemand iets tegen je zegt waardoor het stoom uit je oren komt en het vuur uit je ogen?
Ik heb dat wel eens, deze week zelfs twee keer.

De bank

Er was iets fout gegaan met een klant. De klant gaat maandag naar de notaris om de overdrachtsakte en de hypotheekakte te tekenen. Het huis dat de klant koopt is twee keer zoveel waard als de hypotheek die de klant nodig heeft. De klant gaat verbouwen. Om de waardestijging aan te geven hebben wij in de aanvraag voor de hypotheekofferte het bedrag aan verbouwingskosten vermeld.
De bank houdt nu dat bedrag in. Dat bedrag gaat in een bouwdepot. Klant stuurt nota's van de verbouwing op en die nota's worden uit dat depot betaald. Op zich niet gek, eigenlijk de normale gang van zaken. Maar overbodig als de klant zo'n lage hypotheek nodig heeft.
Klant belt mij op donderdag, ik bel bank. De man van de bank vindt dat ik bij een andere afdeling moet zijn, want "daar kunnen ze de bedragen zo aanpassen". Man van bank verbindt mij door met een doolhofafdeling. Ik ben gewend aan de keuzemenu's, maar dit was een vijfgangenmenu met in elke gang 6 verschillende keuzes.
Voor mezelf had ik de hoorn er allang op gegooid, Maar voor klant zet je door. Na een kleine 3 kwartier (ja, tijd bijgehouden) krijg ik een keurige meneer aan de telefoon, Ik leg mijn probleempje voor en tot mijn verbazing zegt keurige meneer: "ik mag niet met u praten". Van wie niet? Van zijn baas niet, van zijn moeder of van zijn vrouw niet?
Het protocol schrijft voor dat die meneer in zijn functie alleen praat met notarissen en klanten en dan bedoelen zij eindklanten. Ik maak hem erop attent dat een collega mij naar hem heeft doorgeleid, Dat had niet gemogen en de verbinding werd verbroken. Opnieuw gebeld naar de Intermediairsafdeling. Een andere man. Ik kreeg gelijk. Heerlijk, denk ik. Probleem wordt opgelost, denk ik. Maar nee, want dat staan de systemen niet toe.
Ik vraag naar mijn accountmanager, die krijg ik niet want "die kan er ook niets aan doen".
Inmiddels behoorlijk geïrriteerd, klant gebeld, klant boos, ik bozer.  Mail naar relatiemanager, die stuurt een begrijpend mailtje terug en zet de zaak door naar de accountmanager, En raad eens wat?
Die kan er uiteindelijk wel wat aan doen. Probleem is opgelost, had misschien ook wel gekund zonder dat we allemaal op elkaars tenen trapten.

De personeelsmanager

Voor andere klanten met een andere geldverstrekker hadden we van een werkgever een verklaring nodig voor het verschil in inkomen op de werkgeversverklaring en op de loonstrook.

De administrateur  belde mij. Het bedrijf heeft een bijzondere manier van loonstroken maken.

We kwamen er wel uit, het was de manier waarop. Deze dame zei zelf al dat ze niet aardig was.

Ik weet nu op welke manier zij de inkomens op de loonstrook zetten. Apart, in 30 jaar nog niet meegemaakt. Als ze gewoon gezegd had hoe het zat, had ik dat doorgegeven aan de geldverstrekker en waren we allemaal blij geweest, Deze dame had zo'n irritante, arrogante en onbeschofte manier van doen dat ik aan het eind van het gesprek heb gezegd: "Het is me duidelijk, maar ik bedank u niet. Uw manier van doen is echt beneden alle peil."

Mijn Amsterdamse aard maakt dat ik opeens so heel boos ken worde, maar dat het gelukkig ook weer vanself even snel overgaat.

Toch even stoom afgeblazen bij de geldverstrekker van deze klant, Grote club in het zuiden van het land.

Met een zachte G werd erg meegeleefd met mijn Amsterdamse woede.

Nu thuis, op de bank, lach ik er om, met een zachte ch. En ik denk bij me eige: krijg toch allemaal de klere.