Sorry

Aan mijn linkervoet

We moeten het toch eens even uitpraten. Er is nogal wat gebeurd tussen ons de afgelopen jaren en we kunnen elkaar nu eenmaal niet ontlopen.

Een paar jaar geleden begon je me te pesten. Als ik leuke, elegante pumps aanhad begon je te zeuren.

Ik kocht mijn schoenen een maatje groter en lomper en dat ging een tijdje goed. Tot ik mooie zwarte, hooggehakte pumps aantrok. Je zuster, mijn rechtervoet, had er geen problemen mee.

Jij wel, je ging pijn doen. Ik moest de pumps voortijdig uitdoen en je bleef nog een paar uur venijnig doorsteken. Oh linkervoet, meid, wat liet je me lijden.

Gympen

Op een gegeven moment was je alleen rustig als ik jou en je zuster in veel te grote gympen deed. Jij had je zin, maar makkelijk was het allerminst. Het is nu eenmaal niet makkelijk lopen op afgelopen gympen die je 3 maten te groot zijn. Het was de enige manier om jou rustig te houden. Dus ik gaf je je zin.

De diagnose

Je begon mijn leven aardig te verzieken, linkervoet. Ik wilde wel weer eens een rok aan, en daar horen leuke schoenen bij. Ik heb een kast vol leuke schoenen. Maar jij verdomde het je aan te passen. Uiteindelijk kwamen jij en ik bij een orthopeed terecht.  Ja, jij en ik, alleen kon ik je niet laten gaan natuurlijk. De orthopeed keek even naar je en hij had de oplossing: Jij werd opengesneden, op 3 plaatsen tegelijk, er kwam een plaat in je, er werd een zenuw weggehaald en een schroef in je gezet. De orthopeed zei letterlijk: Het is een echte operatie, daarna loopt u zes weken op een aangepaste slipper, en daarna kunt u weer gewoon lopen.

Wat waren we blij, jij en ik. Jij omdat je een pijnloze toekomst tegemoet ging en ik omdat ik weer elegante schoenen aan zou kunnen.

De operatie

Daar gingen we een half jaar geleden. Op naar de operatie. Jij vond al die aandacht wel lekker. Je zuster moest een grote stap terug doen. De dag na de operatie kwamen we weer thuis, je was helemaal ingezwachteld. En wat hadden we een pijn, jij en ik. Wekenlang was ik alleen maar met jou bezig. Wat een sterallures had je. Jij mocht niet belast worden, door jou kon ik niet lekker op mijn buik liggen. Maar ach, we dachten dat we na zes weken weer gewoon met elkaar zouden kunnen omgaan.

Sorry linkervoet

De operatie is bijna een half jaar geleden. Een paar weken geleden zijn we naar de orthopeed geweest. En nu blijkt dat we een jaar na de operatie pas kunnen beoordelen of we beter geworden zijn van die hele operatie. We kunnen nog steeds niet de schoenen aan die we leuk vinden. En nog steeds vraag je mijn volledige aandacht.

Spijt

We hebben zoveel pijn samen, linkervoet. Oke, de zenuwpijn van voor de operatie is weg. Die pijn was heftig. Die pijn was altijd tijdelijk. Nu hebben we andere pijn, constante pijn. We kunnen echt nog niet zo lekker lopen. Soms heb je zoveel pijn dat je helemaal dik wordt. Soms leg ik je voor me op het tafeltje, Dan zie ik hoe raar je er uitziet. Dan zie ik hoe wanhopig je bent. En ik ben wanhopig met je. Ik huil om je. 

We hebben al zoveel geleden, jij en ik. De dokter had ons hier niet op voorbereid en als we dit geweten hadden, had ik absoluut die operatie niet laten doen. De oude pijn was erg, maar was ook wel eens weg, de nieuwe pijn is ook erg en is er aldoor, je maakt me er vaak voor wakker. 

De dokter heeft mij niet goed uitgelegd wat ik kon verwachten en jij en ik zijn de dupe. Ik wil niet meer naar die dokter terug. Ik denk niet dat hij ons kan helpen. En als je zuster hier ooit last van krijgt ga ik ook niet naar die dokter.

Je hebt me al te veel tijd gekost, linkervoet. Ik ben een bedrijf aan het opbouwen en jij en ik zijn best wel gehandicapt. Je huid doet pijn, ik heb op internet gezocht. Er zijn huidzenuwen beschadigd door de operatie,
Ik had niet met die operatie in moeten stemmen, ik vertrouwde op de dokter.

Maar het was mijn beslissing. ik dacht dat ik het beste deed voor jou en mij en nu kan ik alleen maar zeggen:

Sorry, linkervoet.