Foto voor de website

Foto voor de buitenwereld

Ik ben absoluut niet fotogeniek. Ik vind het trouwens ook wel een raar woord. Fotogeniek betekent niet dat je geniale foto's maakt maar dat je een beetje leuk op een foto staat.

Er zijn in de loop der jaren best wel foto's gemaakt waar ik jolig op sta. Maar dat zijn foto's die buiten mijn medeweten gemaakt werden. Foto's waarvan ik niet gemerkt heb dat ze gemaakt werden.

Du moment dat ik me ervan bewust ben dat er een fototoestel in de buurt is zakt mijn kapsel in, loopt mijn mascara door en krijg ik kramp in mijn kaken.

Ik ken een gezin dat bij het zien van een camera zich vanzelf groepeert in een voordelige positie, ze leunen wat naar elkaar toe, iemand legt losjes een hand op een schouder, ze houden hun blijde hoofdjes een beetje schuin en zetten een natuurlijke glimlach op.

Als je door het fotoalbum van dat gezin bladert is perfectie al wat je ziet. Je zou zweren dat die mensen nooit een rotbui hebben. Het lijkt er op alsof er nooit een onvertogen woord is gevallen. 

Als je het album van mijn leven zou zien denk je dat mijn hele verleden één grote buikkramp is geweest. 

Ik heb wel weer veel geniale foto's van honden. Maar het is raar om bij mijn Linkedin profiel een foto van een zwarte labrador te zetten.

Foto voor social media

Om mijn website een beetje op te leuken en meteen mijn profielen op de social media te voorzien van een wat actueler plaatje, heb ik een afspraak gemaakt met een beroepsfotograaf. Ik gebruik nu een trouwfoto waar ik Herman vanaf geshopt heb. Want je zet op Linkedin geen foto van je privé of van jezelf op vakantie. Dat is één van de "don'ts" van Linkedin.

Ik had deze bezoeking lang voor me uit geschoven, maar morgen gaat het gebeuren.

Er kwam een mail met instructies ter voorbereiding van de fotoshoot. Er is een visagiste in de aanslag om de rimpels en oneffenheden weg te plamuren. Dan dien ik diverse kledingsetjes mee te nemen en bij de setjes behorende sieraden en accessoires.

Daar beginnen de problemen. Ik maak me altijd zelf op en ik ben uitermate tevreden over mijn dagelijkse maquillage.

Opmaakcursus

Ik heb jaren geleden eens een cursus visagie voor eigen gebruik gevolgd. Wat mij het beste is bijgebleven van deze zeer nuttige opleiding is hoe je een goede arcade-of regenboog maakt en dat onze docente ons allemaal "meis" noemde. We waren met zijn achten dus ze gebruikte een subtitel zodat we wisten welke meis ze bedoelde. Bijvoorbeeld: "meis in de hoek" of "meis in de witte bloes".

Sieraden, accessoires en setjes

Ik heb geen bij diverse setjes bijpassende accessoires en sieraden. Ik heb mijn trouwring, een gouden ketting en gouden oorringen. 

Ik heb nooit behoefte gehad aan een hele verzameling kettingen, oorbellen en armbanden. Ik heb ze ook niet. Ik heb niets met al dat gewissel van sieraden en handtassen en het enige accessoire dat ik me kan voorstellen is een vrolijk gekleurde colsjaal, die slinger ik bij een saaie outfit wel eens om mijn nek.

Dus met de sieraden en accessoires ben ik klaar. 

Nu moet ik me nog verdiepen in diverse kledingsetjes. Ik bezweer jullie dat ik elke dag aangekleed de deur uitga en ik loop echt niet altijd in hetzelfde. Maar nu ik geacht word setjes samen te stellen klap ik dicht.

Geen idee, een rok en een blazer, een jurk? Een broek en een bloesje? Ik pas mijn kleding altijd aan bij mijn stemming. 

Gaan de fotograaf en de visagiste nu beslissen wat mijn stemming is?

Jullie horen en zien het wel, de beroepsfoto. Of niet, dan hou ik mijn gefotoshopte trouwfoto, daar sta ik in ieder geval vrolijk op.