Blackbird has spoken

Poesiealbum

Mijn poesiealbum blijft een bron van inspiratie. Gisteren liepen we langs de vaart en ik maakte een foto van een zwarte vogel op een tak. Ik dacht meteen aan Cat Stevens:
"Morning had broken, like the first morning, blackbird has spoken, like the first bird".
Nu deed deze blackbird zijn bek niet open, maar hij bleef braaf zitten tot ik de foto genomen had en vloog daarna met krachtige wiekslag weg.

Weer eens wat anders voor mijn facebookvrienden op zondag. Meestal krijgen ze weer een hondeninhetbos impressie. Die kregen ze er nu ook wel bij, the blackbird was een onverwachte verrassing.

Op elke wandeling weer zie je zo veel dingen die de moeite waard zijn. Zoveel dingen waar je blij van wordt. En toen dacht ik aan Janny.
Eigenlijk niet aan Janny, want ik heb geen idee meer wie Janny is of was. Ik dacht aan het rijmpje dat Janny heel lang geleden in mijn poesie-album schreef:

Wees bevriend met kleine dingen

met de kleine bloem die bloeit

met de vogeltjes die zingen

met het vlindertje dat stoeit

met de hel'dre regendroppel

met de vriendelijke zonneschijn

En ik voelde me blij, omdat ik het vermogen heb van al die kleine, gewone dingen te genieten.

Ik  ben blij dat ik dat geleerd heb, van mijn vader en Janny. 

Ik kan gelukkig worden als ik een paar vlinders door de tuin zie fladderen. 

Zeker in wat minder makkelijke tijden kan dat vermogen je redding zijn. Een gedichtje, een glas koude witte wijn, een wandeling, een bos bloemen, een spannend boek,  

Ik hoorde laatst iemand antwoorden op de vraag hoe haar vakantie was geweest: "Ach, als je in Europa blijft, ben je toch niet echt met vakantie".

Triest, vinden jullie niet? En iets om over na te denken. Ik heb genoten van een rondreis door Mexico, maar ik ben net zo gelukkig met twee weken Toscane of een midweek Veluwe of zelfs met een vakantie in onze eigen achtertuin.

Als ik de honden in de tuin achter elkaar aan zie rennen denk ik aan de geweldige dichtregels van Godfried Bomans:

"Ik zit mij achter het vensterglas onnoemelijk te vervelen, ik wou dat ik twee hondjes was, dan kon ik samen spelen" . Ik vind het elke keer weer een geniale zin, om blij van te worden.

Dan zit ik ons tuintje, met een spannend boek, luister naar de vogeltjes en kijk naar mijn spelende honden en naar Herman.  Dan neem ik een glas koude witte wijn en pak een spannend boek.

Janny had gelijk:

Wees bevriend met kleine dingen

en je zult gelukkig zijn.