De PEst in

Sinds een aantal jaren dien je als hypotheekadviseur gediplomeerd te zijn.

Toen ik al een jaar of 15 vrolijk hypotheekadviserend door het leven ging werd de Stichting Erkenning Hypotheek Adviseurs geboren.  

Het leek me wijs te streven naar Erkenning en na een opleiding bij het Hooge Huys in Baarn toog ik in de zomer van 2000 naar de jaarbeurs in Utrecht waar ik met talloze mede-adviseurs een enorme hoeveelheid vragen moest beantwoorden.

Dit ging nog gewoon met bladen vol meerkeuzevragen, je had een pen en een telmachine bij je en dat was het.

Gelukkig ben ik daar meteen voor geslaagd, ik kreeg een ingelijst diploma met mijn SEH nummer erop (7218), een plastic bordje met het SEH logo voor op de deur en stickers voor op je visitekaartje en briefpapier.

In de praktijk maakte het niet zoveel uit. Begin deze eeuw was het leven nog redelijk simpel. Je deed je best, deed je werk op integere wijze en geen van mijn klanten kon het wat schelen dat ik opeens een blijk van Erkenning aan de muur had. 

De meesten van ons gingen serieus met het vak en de klanten om. Voor de meesten van ons was het centraal stellen van het klantbelang normaal. Daar hadden we geen wet en waakhond voor nodig,

Dat gold niet voor iedereen. Er zijn adviseurs geweest die hun klanten dure koopsompolissen lieten sluiten, die zonder blikken of blozen en onnodig hypotheken oversloten.  

Dat waren de handige jongens, ondernemers als vrolijke Dirkie, die er lekker aan verdienden.

Ik  ben van mening dat klanten zelf ook een bepaalde verantwoording hebben, het is mij wat te makkelijk om te roepen dat je "genaaid" bent, Je was er namelijk zelf bij, je hebt zelf je handtekening gezet. Ik heb klanten wel eens afgeraden tot de aankoop van een te duur huis over te gaan. Ze waren woedend om mijn negativiteit en ze gingen wel naar een ander.
Een jaar later zag ik ze op de televisie bij een consumentenprogramma. Ze hadden hun huis maar niet meer te eten. De zenuwachtige adviseur, die ook in beeld was, had ze genaaid.
Ze vergaten erbij te melden dat ze het advies hadden gekregen naar een wat betaalbaarder huis uit te kijken en eerst een te hoge lening af te lossen.

Dat de voorlichting vaak tekort schoot is trouwens volkomen waar, dat deze adviseurs alleen bezig waren met hun provisie en niet met de klant is ook waar.

Maar er waren niet veel die zo werkten. Ze hebben wel gezorgd voor een slechte naam van ons allemaal. 

In 2007 kregen we de Wet Financieel Toezicht. De uitvoering van deze wet ligt bij de Autoriteit Financiële Markten. De AFM wilde alle adviseurs jaarlijks toetsen.

Dat wilde de SEH ook. We hebben een paar jaar lang een zeer ingewikkeld systeem van Permanente Educatie gehad. We wisten allemaal niet meer welke certificaten nog geldig waren en welke we wanneer nog moesten halen.

Omstreeks 2008 had ik het allemaal weer duidelijk voor ogen, ik moest voor de SEH een certificaat vaardigheid doen, we dienden ons elk jaar bij een opleidingsinstituut te melden. De laatste jaren deed de SEH aan vaardigheden. De praktische kennis werd bij de WFT PE dagen bijgespijkerd.

Ik moest voor de WFT de PE punten basis, consumptief, leven en hypothecair doen. Bij de WFT PE moest je na elke cursusdag een toets afleggen. Een extra moeilijkheidsfactor was dat sommige certificaten een jaar geldig waren en andere anderhalf jaar.

Net toen we het allemaal snapten en toen we allemaal regelmatig aan elkaar vroegen:"Heb jij al punten en welke moet je nog?" kwam de minister met een verbijsterende mededeling.

Al onze diploma's en certificaten stellen niets meer voor. Er is namelijk een nieuw Vakbekwaamheidsstelsel voor ons ontworpen.

Wij moeten nu op al onze vakgebieden WFT plus examens doen. Die examens worden vanaf vorig jaar januari al afgenomen. Het slagingspercentage was in het begin bedroevend laag.
Ik moet nu dus een aantal opleidingen doen van honderden euro's per stuk en vervolgens een pittig examen afleggen om beroepskwalificaties te halen.

Hypotheekadviserend Nederland wemelt van de wanhopige collega's. Er zijn adviseurs met een eigen kantoor en een zeer tevreden klantenkring die al jaren in het vak werkzaam zijn, in het bezit zijn van een ordner vol certificaten en die nu al meerdere malen gezakt zijn voor een WFT plus examen.
Stel je voor, je hebt veel tijd moeten spenderen (gaat ten koste van je klanten en je bedrijf) je hebt weet niet hoe veel geld aan opleidings-en exameninstituten overgemaakt (geld dat betaald moet worden door je bedrijf en dus je klanten) maar het lukt je niet de vergezochte vragen goed te beantwoorden en je mag straks je werk niet meer doen.

Wij moeten allemaal nieuwe WFT (plus) examens doen.  als we die gehaald hebben kunnen we onze bestaande diploma's en alle certificaten inwisselen voor beroepskwalificaties. Tegen betaling natuurlijk.

Ik doe in januari de SEH PE punten. Vermoedelijk wilde de SEH niet achterblijven bij het compliceren van ons leven. De titel wordt anders, straks ben je geen Erkend Hypotheek Adviseur meer, maar Erkend Financieel Adviseur.
De Erkenning is een bovenwettelijk diploma, bij de PE was ook nooit een eindtoets.
Daar is nu het volgende op gevonden: we moeten een toelatingstoets doen.
We hebben over de mail een syllabus van 152 bladzijden gekregen die we dienen door te worstelen. Dat gedaan hebbende moet je middels de per separate mail ontvangen codes inloggen en dan doe je toelatingstoets.

Zak je voor de toets, mag je niet naar de Permanente Educatiedagen waar je inmiddels wel € 400,- voor betaald hebt. Als ik zak voor de toets ben ik de Erkenning kwijt en € 400,-.
Ik had vanmorgen een lang telefoongesprek met een collega.  We gaan maandag samen de toets doen. Als we het halen zijn we weer een jaar Erkend.

Natuurlijk begrijp  ik dat de branche (zo noemen we dat onderling, de branche) imagoschade heeft opgelopen door de provisiejagers en de woekerpolisaffaire (ik heb mijn eigen mening over de de woekerpolisaffaire en die is wat genuanceerder dan die van mijn vriendin van Radar). Natuurlijk ben ik voor Permanente Educatie en natuurlijk moet het Klantbelang centraal staan,

Maar wij zijn inmiddels 30 uur met een simpel dossier bezig, wij besteden veel tijd aan het ons indekken, wij laten de klant voor alles tekenen, zodat geen klant kan beweren dat je iets niet gezegd hebt wat je wel gezegd hebt.

Is dat het klantbelang centraal stellen? Nee, we vergeten in die enorme hoeveelheid wet-en regelgeving en permanente educatie, dat onze klanten mensen zijn. Mensen die je hulp nodig hebben en die mensen zijn de reden dat ik dit werk doe. Het contact met de klant, de klant die centraal staat.

Het gekke is, zei ik vanmorgen tegen mijn collega, dat we het allemaal doen, dat we allemaal de cursussen doen, de examens afleggen en er grof geld voor betalen.

Misschien moeten we maar eens in opstand komen. We zijn bang, bang dat we straks ons werk niet meer mogen doen, dat we onze bedrijven moeten sluiten.

Hoezo klantbelang centraal? De regeltjes staan centraal, de angst staat centraal.
En voorlopig hobbel ik nog mee. Ben nu al weer veel te lang voor de lol bezig, Ik moet me wijden aan 152  bladzijden tekst voor de toelatingstoets voor een bovenwettelijke titel.

PE plus kost meer, veel meer.


Het lijkt zo simpel:


Datum: 20 december 2013

Onderwerp: Verklaring Erkenning en Beleggen A

Geachte mevrouw Croes,

Hierbij verklaart de Stichting Erkend Hypotheekadviseur (SEH) dat u vanaf 1-1-2001

SEH Erkend bent.

Vanàf deze datum hebt u alle jaren onafgebroken uw SEH-erkenning geldig gehouden

door het volgen van de door de SEH verplichte Permanente Educatie.

Volgens de gelijkstellingsregeling van het CDFD voldoet u hiermee aan het

Inhaalprogramma Beleggen A.

Deze verklaring kunt u vanaf 2014 gebruiken bij de omwisselactie in het kader van de

nieuwe Wft Vakbekwaamheid.

Met vriendelijke groet,