We zijn met zijn velen, werkelozen van 55 jaar en ouder. We moeten solliciteren. Dat moet tot de laatste dag dat je recht hebt op een WW uitkering, tenzij je op de dag dat je werkeloos werd 64 was.
De WW uitkering is beperkt tot maximaal 3 jaar, dus de meesten hebben tussen WW en AOW een gat. We moeten aan het werk dus. Daarbij zijn we met zijn allen een te grote kostenpost.
Het UWV trekt alles uit de kast om ons aan het werk te krijgen. De meesten hebben decennia geleden voor het laatst gesolliciteerd. In de tijd dat je een briefje schreef en, als je geluk had, een uitnodiging kreeg voor een gesprek. Dan trok je een zedig jurkje aan en je zat tegenover een belangrijke meneer. Je beantwoordde zijn vragen en als je mazzel had kon je de eerste van de volgende maand beginnen.
Ik heb zelf eigenlijk niet zulke uitgesproken herinneringen aan mijn sollicitatiegesprekken. Toen ik begin twintig was heb ik gesolliciteerd bij een Handelsonderneming. Ik werd aangenomen en heb een aantal jaren als secretaresse voor de oudere Duitse eigenaar gewerkt, Hij vond zichzelf heel belangrijk. In de eerste week ging hij naar een receptie, bij vertrek gaf hij mij het telefoonnummer van het Apollohotel met de opdracht hem daar om 16,15 op te bellen en te laten omroepen. Hij wilde dat ik mij van te voren informeerde over de voortgang van de Jom Kippoeroorlog, ik moest hem dan per telefoon op de receptie in het Apollohotel de stand van zaken doorgeven.
Ik was jong, naief en praktisch en gaf hem het advies vanaf de receptie zelf even met het nieuws te bellen, maar er was in het Apollohotel geen telefoon was het antwoord. (uiteraard speelde zich af ver voordat het mobieltje zijn intrede deed). Net toen ik wilde vragen hoe ik hem dan op het nummer kon bellen dat hij me net gegeven had begreep ik het. Die oorlog was helemaal niet zo boeiend, hij wilde gebeld en opgeroepen worden voor het geval er mensen waren die niet doorhadden wat een belangrijk persoon ze in hun midden hadden.
Toen na verloop van tijd duidelijk werd dat ik nooit had begrepen dat sex met deze belangrijke man onderdeel was van mijn arbeidsovereenkomst ben ik vertrokken.
Maakte niet zoveel uit in die tijd, je sloeg de krant open, haalde je degelijke jurk tevoorschijn en binnen de kortste keren had je weer een baan.
Dat ligt nu totaal anders, er is niet veel werk en er zijn wel veel werkelozen. Vooral veel bejaarde werkelozen. Wij zijn niet opgegroeid met computers, social media en netwerken.
Sommigen hebben er ook in hun werk niets mee te maken gehad en nu moeten ze eraan. LinkedIn, Twitter en de elevator pitch.
Terwijl ik druk bezig ben met het opbouwen van een nieuwe toekomst (bezig met stap 1 nieuwe opleiding) kreeg ik een uitnodiging van het UWV voor de cursus "Een baan voor een oudje". Het is niet een workshopje van een halve dag, nee het is een echte 10 daagse cursus. Afgelopen maandag de eerste.
Zoals Herman kan getuigen ging ik er zwaar met de pest in mijn lijf heen. Hij was blij dat ik die ochtend onder de pannen was, zo ongenietbaar was ik. Wij waren met zijn vijftigen. We kregen bij binnenkomst een naambordje en een blaadje met een half spreekwoord erop. Op de mijn stond: "moet op de blaren zitten". Ja, je raadt het al, als netwerkoefening moesten we op zoek naar de andere helft van ons spreekwoord. Ik werd dus geacht op zoek te gaan naar iemand met billen op zijn blaadje.
Tot mijn verwondering werd de ochtend steeds leuker. Mijn voornemen is om mijn eigen bedrijf op te richten als ik eind van het jaar nog geen baan heb. Maar ik heb voor beide mogelijkheden nieuwe ideeen opgedaan. We begonnen met zijn allen en vielen daarna in 3 groepen uiteen. Ik vind het erg knap van het UWV, het is een leuke opzet voor een club gedesillusioneerde bejaarden. We kregen ook huiswerk mee. Ik heb mij vanmorgen vier uur lang met echtscheidingen beziggehouden. Ik ga zo nog even lekker lezen in het Compendium familierecht. En daarna ga ik mijn huiswerk voor het UWV maken. Jullie raden nooit wat ik moet doen. Ik moet een verhaaltje schrijven. Dat ging ik nu dus doen en het werd toch weer een blog.
Lekker rustig oud worden en afbouwen? Geen idee wat dat is, het nieuwe leven is net begonnen.
Nog drie nachtjes slapen en dan mag ik weer een ochtend naar mijn nieuwe UWVamilie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten