Fantasie

Mijn exman heeft mij eens verweten dat ik geen fantasie heb. Daar ben ik het niet helemaal mee eens. Vermoedelijk bedoelde hij zijn soort fantasie. Hij hield namelijk van science fiction.
En daar heb ik helemaal niets mee. Niet met de meeste films en helemaal niet met de boeken.
Ik heb het wel eens geprobeerd en ik vind het stomvervelend.
Mijn ex had op dat punt gelijk. We hebben eens een film gezien over bubbelende bonen waar kloons van bestaande mensen uitkomen die dan met de orginelen van plaats wisselen.
Het valt volkomen buiten mijn referentiekader. Mijn fantasie schiet hierin volkomen tekort.
Kennen jullie die types met die puntige oren die in een ruimteschip onzinnige dingen tegen mekaar roepen? Ze kunnen mij niet boeien.

Waar ik wel iets mee heb is overbliepen. Daar heb ik wel weer een voorstelling bij. Dat lijkt me ook handig, spaart zoveel reistijd. Dat je zegt :"ik wil nu even bij Truus een bak thee drinken" en dat je dan middels een spreukje of een druk op een knop onmiddellijk bij Truus op de sofa zit. Je hoopt dan wel dat het Truus gelegen komt natuurlijk.
In dit soort gedachtegangen kan ik dan weer doordraven, maar ik ben wel zo wijs deze kronkels voor me te houden. Meestal dan, maar ik vertrouw erop dat jullie er verder niet over praten.

Over het algemeen zijn mijn fantasieën raar en soms ook eng. Vorige week wilde ik naar beneden en ik had nogal veel bagage. Ik wilde mijn handtas mee, mijn e-reader, een studieboek, wat arceerstiften (mijn god, hoe schrijf je ook weer haailaaiters?) een kopje en een glas. Het was al een hele toer dat allemaal in mijn armen te arrangeren. In die tijd had ik makkelijk drie keer heen en weer gekund. Maar dat leek me op dat moment onpraktisch.
Halverwege de trap zag ik dat ik het glas wel erg gevaarlijk vast had. In mijn fantasie viel ik. Ik donderde van de trap en had geen handen over om me vast te grijpen. Ik viel en het glas brak, een scherf van dat glas sneed de slagader in mijn hals door. Eng hè? En dit schoot in een seconde door me heen. Ik kwam helemaal overstuur beneden. Zoals wij vroeger altijd zeiden, ik was compleet over mijn stuur heen gespannen.
Herman snapte er niets van, ik moest hem helemaal uitleggen dat ik ternauwernood ontsnapt was aan een slagaderlijke bloeding.

Ik heb laatst gelezen over mensen die hun hond buiten de auto hadden laten staan, de riem was wel binnen en de hond zat aan de riem. Het arme beest had geen keus dan rennen. Gruwelijk vind ik dat. Had ik het maar nooit gelezen.Ik zie dat namelijk voor me. Onze honden zitten achterin in de auto, ze zitten vast, dit om te voorkomen dat ze de weg op kunnen rennen in geval van calamiteiten. Ik vraag nu elke keer als we met de hele roedel weggaan tot vervelens toe aan Herman: "zit de achterklep wel dicht?".

Zoals jullie weten ben ik werkeloos, dus ik solliciteer. Dat gaat heel anders dan vroeger. Vroeger schreef je een brief (met de hand) en je eindigde met de zin "Ik hoop dat u mij in de gelegenheid wilt stellen mijn sollicitatie mondeling toe te lichten".

Tegenwoordig gaat alles digitaal. Ik heb me ingeschreven bij een paar van die clubjes als Monsterboard en de vacatures donderen met tientallen tegelijk mijn mailbox binnen.
Je reageert middels het uploaden van je CV en je wacht op de afwijzingen die niet komen of op de beleefde mails met onzinredenen. Er was een afwijzing van een bedrijf dat iemand zocht met minimaal twee jaar ervaring en ik werd afgewezen met als reden "te weinig ervaring". Maar over het algemeen hoor je niets. Je hebt aan die vacatureclubjes je CV gemaild zodat zij passende vacatures naar je mailen. Dat lukt niet altijd.
Tenminste zij hebben een andere opvatting over passende vacatures dan ik.
Vinden jullie mij bijvoorbeeld geschikt als  Associate director M & A within oil and gas?.
Ik weet het niet, maar ik vond het niet zinvol te solliciteren. Mijn fantasie slaat wel op hol, wat doe je als Associate director M & A within oil and gas? En wat verdient het?
Wat ook erg passend bij mijn CV schijnt te zijn is Medical Advisor. Ok, ik ben tegenwoordig met mijn voet regelmatig in het ziekenhuis te vinden, maar het gaat wat ver om mezelf nu Medical Advisor te noemen.

Overigens zal ik niet klagen over de moderne manier van solliciteren, soms zit ik in oude kleren, onopgemaakt, met laptop op schoot te solliciteren. Dat had ik me vroeger met alle fantasie niet kunnen voorstellen.

Weet je waar ook veel vraag naar is? Naar developers. Ze developen wat af vandaag de dag. Dus zoek je een baan, word developer. Wat je dan moet developen? Geen idee, gebruik je fantasie maar.