donderdag 21 augustus 2014

Echte vrienden.

Gisteren was mijn vriendin Yolande even hier. Altijd fijn om haar te zien. Maar velen van jullie weten dat bij Yolande eerlijkheid voor beleefdheid gaat. Ik weet dat ik moe ben, ik weet dat ik me te enthousiast op de studie stort. Dat ik me te druk maak om alles.

Yolande leert ons de honden op te voeden
Yolande gaf me een zoen en een blos bloemen en zei: "Wat zie jij er verschrikkelijk uit".

Als je al niet helemaal lekker in je vel zit is dit niet een tekst waardoor je meteen positiever in het leven staat, waardoor je je direct beter gaat voelen.
Herman had het al een paar keer gezegd: "Je moet een beetje oppassen, je slaat weer door".

Natuurlijk wist ik het zelf ook wel, ik voelde dat ik te moe aan het worden was. Er zat ook geen vakantie in dit jaar. Wij gaan altijd in mei of juni en toen zat ik elke woensdag op school.  September is uitgesloten, weer naar school en druk met het examen begin oktober.

Oktober lukt verder niet, operatie aan voet op 20 oktober en dan 6 weken revalideren. Tegen die tijd is Sinterklaas al dan niet met Zwarte Pieten weer vertrokken.

Ik ging me door de duidelijke uitspraak van Yo niet beter voelen. Integendeel, ik voelde me gisterenmiddag oud, afgeleefd, lelijk en lusteloos.

Vakantie zit er niet in, dus dan maar een alternatief kuurtje.
Vanmorgen heb ik Herman verteld dat ik na het ontbijt nog een paar uur naar bed ging. "Hèhè, dat is het beste dat je kunt doen" was zijn reactie. Hij had graag de bovenverdieping gepoetst, maar we hebben unaniem besloten dat tot morgen uit te stellen.

Voor de lunch ben ik naar beneden gegaan, daarna heb ik uitgebreid in het bad gelegen, maskertje genomen, mijn lady gesheeft en vervolgens ben ik naar de geweldige zonnestudio verderop geweest.

Vanmorgen nog wat schuldgevoel, maar dat heb ik heldhaftig genegeerd. Ik heb de hele dag niet geleerd. Ik heb gelezen en een film gekeken.

En weet je wat? Ik voel me stukken beter.
Dankzij Herman die deze luie dag gefaciliteerd heeft en dankzij Yo, omdat ze liever duidelijk dan beleefd is.
En omdat je dat ook van echte vrienden kan verwachten, eerlijkheid. En dat je weet dat ze gelijk hebben en dat je ook luistert.

Dank je Herman, dank je Yo, vanavond nog even bijtijds naar bed en morgen gaat alles weer.

Nu is er weer ruimte voor positieve gedachten, nu zie ik alles weer in verhouding. De verwonding van Casper en de studie. Gelukkig heb ik de afgelopen maanden hard gestudeerd, dus het meeste zit wel in mijn kop.

Belangrijkste is, ik voel me weer lekker in mijn vel en ben volgens mij weer mijn eigen beeldschone zelfje.

Leve de echte vrienden.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten