woensdag 20 augustus 2014

Daantje

Voorjaar 2014, Daantje is niet lekker. Hij loopt niet goed en heeft pijn. Daantje kan er zelf niets over zeggen want Daantje is een hondje. Een bruin-witte Cocker Spaniel.




De baasjes van Daantje maken zich zorgen en gaan met hem naar de dierenarts. Daantje wordt onderzocht en krijgt vast pijnstillers. Er worden ook foto's gemaakt.

Een paar dagen later belt de dierenarts. Hij heeft een trieste mededeling voor de baasjes van Daantje.  Het hondje is ernstig ziek en heeft nog maar een paar weken te leven.
Eerst is er ongeloof, dan verdriet. Daantje wordt extra geknuffeld en de baasjes van al zijn hondenvriendjes halen hem aan. Daantje snapt er niet veel van maar hij geniet van alle aandacht. Hij mag dan ernstig ziek zijn, het staartje kwispelt overuren. Alle mensen in het park praten erover, Daantje is populair. Al die mensen hebben honden en sommigen hebben tranen in hun ogen.

Daantje krijgt medicijnen en de baasjes van Daantje maken een bucketlist voor hem. Hij krijgt extra veel lekkere hapjes. Want zeggen de baasjes, als hij straks in gaat teren heeft hij wat reserve. Hij krijgt ook lekkere dingen die niet zo erg verantwoord zijn. Want Daantje moet optimaal genieten van de weken die hij nog heeft.
De zoon des huizes gaat met Daantje naar Macdonalds, daar delen ze een BigMac met bacon. Daantje geniet, hij krijgt daarna nog wat Macflurry. Dat mocht nooit. Daantje laat een boer en kwispelt tevreden.

Daantje heeft het altijd als onrechtvaardig gezien dat hij niet mee aan tafel mocht eten. Opeens mag dat wel.
Ach, voor die paar weken, denken zijn baasjes.

De weken worden maanden. Elk jaar ging Daantje een paar weken naar het pension als zijn baasjes met vakantie gingen.  Dit jaar blijven ze thuis, ze willen Daantje voor zijn laatste zomer niet in een pension onderbrengen, ze zouden toch niet van hun vakantie genieten. Dus de hele familie blijft thuis, bij Daantje.

Er is inmiddels een half jaar voorbij, het baasje van Daantje gaat voor een vervolgrecept met Daantje naar de dierenarts.  De dierenarts kijkt naar Daantje en ziet een vrolijke, iets te dikke Cocker Spaniel. Ze vindt het maar vreemd, de baasjes van Daantje twijfelen al een tijdje aan de diagnose.

De rontgenfoto's van Daantje worden doorgestuurd. 's Avonds belt de dierenarts weer. De diagnose die hij in februari heeft gesteld is helemaal verkeerd.
Daantje heeft geen kanker, Daantje gaat niet dood (althans nu nog niet) Daantje heeft een hernia.

De pijnstillers die hij kreeg van de dokter hebben hem geholpen bij zijn rugpijn.

Daantje is nog steeds een vrolijke Cocker Spaniel, een beetje te dik en tot in de grond verwend, maar ach, Daantje is er nog en dat is het belangrijkste.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten