Een essentieel onderdeel van deze opleiding is het leren hanteren van een wetboek. Onderaan elke bladzijde staan voetnoten die verwijzen naar een wetsartikel. De belangrijke artikelen mogen gearceerd worden en het wetboek mag mee naar het examen.Geen probleem dus, maar het Wetboek is niet berekend op mijn zienswijze.
Mijn zienswijze houdt het volgende in: rechts -5,5, links -4,5 en beide ogen + 1,5.
Dat op zich is al een rekenopgave om gek van te worden. En dan zijn we nog niet eens aan de alimentatieberekeningen begonnen.
Lezen kan ik uitstekend zonder lenzen, voorwaarde is wel dat ik het boek dan pal voor mijn smoel hou.
Op de computer gaat het weer niet zonder lenzen, soms zet ik mijn gewone bril op maar soms werkt dat ook niet goed en dan hef ik mijn achterwerk op van mijn stoel, leg mijn voorgevel voorzichtig op het toetsenbord, duw mijn leesbril in mijn haar, lees wat gelezen dient te worden en ik reset mijzelf.
Meestal heb ik lenzen in, daar heb ik praktische en esthetische redenen voor. De lenzen voldoen prima. Met honden uitlaten, tv kijken en de normale daagse dingen. Niet met boodschappen doen, zonder leesbril in de supermarkt of bij de drogist ben ik totaal hulpeloos.
Laatst had ik op een dag twee activiteiten gepland. Ik had van de gemeente een briefje gekregen dat mijn reisdocument binnenkort verloopt, niet erg want de foto is verschrikkelijk. Dus er moest een nieuwe pasfoto komen. Sommige mensen zetten op commando een stralende gelegenheidsglimlach aan, kijken in de lens en staan altijd prachtig op een foto. Je hebt ook mensen die in een soort verkramping schieten, die meteen een verstard grimas krijgen als er een fototoestel op ze gericht wordt. Die mensen kijken als een angstig konijn in de loop van een geweer. Het zal jullie niet verwonderen, zo iemand ben ik.
Activiteit 2 was een rondje opticien om de ogen te laten opmeten voor een nieuwe bril voor de ikwilofkangeenlenzeninvandaag dagen.
Had ik even een dilemma. Opticien moest zonder en fotograaf met lenzen. Een hele strategie heb ik uitgedacht. Herman en ik hebben er samen nog over vergaderd. Ik zou eerst, met lenzen, naar de fotograaf, daarna naar huis om de lenzen eruit te halen en een half uur later naar de opticien. (een lensloos half uur is de eis van opticien).
Goed wel hè? Tot ik opeens een brainwave kreeg, een lightbulb moment zou Oprah zeggen. Want wie ziet in godsnaam op een pasfoto dat ik geen lenzen in heb? Natuurlijk ziet niemand dat. Dus naar de fotograaf, zonder lenzen en met bril. Tijdens het klikmomentje de bril af en bij het afrekenen weer op. En dan gezellig door naar Hans. En de pasfoto? Die is best redelijk voor mijn doen. Jammer alleen dat ik zo lang over deze oplossing heb moeten denken. Nog erger dat ik zo tevreden over dat volkomen overbodige plan was.
Ja, een slechte zienswijze heeft effect op je hele leven. Gelukkig heb ik tegenwoordig een enorme telefoon en lees ik van mijn e-reader. Het grote voordeel van een e-reader is dat je de lettergrootte kan aanpassen. Maar het wetboek op de e-reader is weer niet handig denk ik.
In het kader van de opleiding krijgen we ook een aantal vaardigheidsdagen. Gesprekstechnieken enzo. Geweldig vind ik dat.
Vorige week hebben we een test gedaan om erachter te komen wat voor type mens je bent. Bij deze test hadden we de keus uit visueel, auditief, kinesthetisch en auditief digitaal.
Ik laat Herman die test ook even doen, even zien of hij is wat ik denk. Ik ben gode zij dank kinesthetisch, stel je toch voor dat ik, met mijn zienswijze, een visueel ingesteld type zou zijn, dan werd het helemaal niets met me.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten