zaterdag 3 mei 2014

Watermeloen en Willlies

Portemonnee


Kennen  jullie die sites waar je voor kleine prijsjes artikelen kunt bestellen? Soms betaal je zelfs alleen de verzendkosten. Ik had er nooit zoveel vertrouwen in, Herman wel. Hij heeft laatst nog een AHABRA voor me besteld en voor ons samen opzetborsteltjes voor de tandenborstel. Als het artikel duurder is dan de verzendkosten heb je een goede deal. Ideaal voor uitkeringstrekkers.

Je krijgt een voucher en het bestelde artikel komt te eniger tijd jouw kant op.

Ik ben een verwoed internetshopper en ik ben gewend aan snelle levertijden. Zelfs Herman had ik binnen een paar dagen in huis (eerst op zicht, maar ik heb hem gehouden).

Als je via een kleineprijsjesclub artikelen bestelt moet je geduld hebben.

Zoals ik zei, ik bestelde er nooit wat. Ten eerste leek het me te mooi om waar te zijn en ten tweede is geduld niet mijn meest karakteristieke eigenschap, dus ik hou niet van die lange levertijden.

Nu wil het geval dat mijn portemonnee de geest heeft gegeven. Het is een mooie, donkerbruine leren portemonnee, de portemonnee zelf is nog in tact, maar de rits is stuk. Ik ben een gewoontedier dus ik blijf hem open en dicht ritsen. Alleen gaat hij al een hele tijd niet dicht, dus ik rits hem open en open.
Dat is niet handig en het staat ook wat knullig als je in een winkel eerst een postelastiek van je portemonnee moet halen voordat je aan je verplichtingen kunt voldoen.
Afijn, ik zit een paar weken geleden even te kijken op een kleineprijsjessite en daar was een aanbieding van mooie, grote portemonnees met voldoende vakjes. Ik kwam in de verleiding en ging voor de bijl.
Hij is er in diverse kleuren en ik probeerde te beslissen tussen de zwarte en bruine. In eerste instantie en uit gewoonte keek ik niet eens naar lichtgele of de turquoise. En toen zag ik hem: een heel goedkope, grote, praktische, watermeloenkleurige portemonnee.

Ik wed dat geen van jullie in het bezit is van een watermeloenkleurige portemonnee. Drie weken geleden heb ik heb hem besteld. Om precies te zijn, gisteren drie weken geleden. De levertijd kan 25 werkdagen zijn. Daar heb ik er nu vijftien van achter de rug. Dus met een dag of tien hou ik hem in mijn handen. Ik heb mijn vriendin Yolande moeten beloven haar meteen te bellen. We gaan er een feestje van maken.

Het is zo goed om iets te hebben om naar uit te kijken, ik zal jullie op de hoogte houden. Ik zet wel een foto op facebook, wat zullen jullie onder de indruk zijn.


Willies


Als je honden hebt zijn rubberlaarzen onmisbaar.

Herman en ik kijken graag naar Engelse Krimi's. Wij kunnen onszelf redelijk deskundig noemen als het gaat om Morse, Frost, Lewis, Midsummer Murders etc.
Het is wonderlijk hoeveel moorden er in de country gepleegd worden en hoeveel van die mensen rubberlaarzen hebben. Dat is handig als je een moord op moet lossen, want er staat altijd wel een voetafdruk van zo'n laars ergens. Dan is de schoenmaat bekend en vervolgens is het een peulenschil de moordenaar te vinden.
Een Engelse DCI (Detective Chief Inspector ) noemt die laarzen geen boots maar Willies, althans wij verstonden dat. En omdat dat leuker klinkt dan rubberlaarzen is het normaal als Herman tegen mij zegt: "Zal ik je Willies uit de schuur halen?".
Ik kwam er kortgeleden achter dat het geen Willies maar wellies is, maar ik hou het op Willies.
De laatste tijd krijg ik natte voeten in mijn Willies. Dat komt vermoedelijk omdat er gaten in de zolen zitten. Dus ik moet afscheid nemen van mijn oude, vertrouwde Willies. Ik heb er duizenden kilometers op gelopen de afgelopen twintig jaar. Met Jimmy, met Joy, met Casper en Carlie. Dus we gaan binnenkort even naar het tuincentrum voor  nieuwe Willies.

Het doet best een beetje pijn, want net al je eerste vent vergeet je je eerste Willies nooit.

Maar jullie zijn welkom hoor, watermeloenkleurige portemonnee en nieuwe Willies (misschien neem ik wel gebloemde dit keer).



Geen opmerkingen:

Een reactie posten