Poten

Onze week staat in het teken van de poten.

Begin van de week tijdens een boswandeling zagen we dat Carlie wat bloed had aan een voorpootje. Gezien de manier waarop dat span van ons door de bossen dendert is het niet vreemd dat er af een toe een wondje op een pootje zit. Maar in de loop van de week werd het een bultje. Voor de honden zijn wij echte dokterlopers, wij zijn dierenartslopers. Als we twee maanden niet geweest zijn maken ze zich al zorgen bij de Dierenkliniek Almere-Buiten. Herman heeft donderdagochtend gebeld en eind van de middag konden we terecht.
Na bestudering van het bultje was de diagnose gauw gesteld, het bultje is een histiocytoom. Voor alle zekerheid heeft de dierenarts met een naald wat vocht uit het bultje gehaald (nou ja dat hebben we met zijn allen gedaan, de dierenarts, twee assistentes en Herman en ik voor de vasthou en de peptalk). Carlie had  er nog het minste last van. Het vocht is onderzocht in Utrecht en gelukkig werd de diagnose bevestigd. Niet gevaarlijk, niet pijnlijk, af en toe wat zalf erop en dan moet het vanzelf overgaan.

Achterpoot

Zo zorgvuldig als ik ben met de medische zorg voor de honden, zo makkelijk ben ik voor mezelf. Het zou niet in me opkomen om met mijn eigen pijnlijke achterpoot naar onze huisarts te gaan. Sinds zo ongeveer een jaar heb ik behoorlijk veel pijn aan mijn linkervoet. Mijn voeten zijn toch al niet mijn beste onderdelen, dus ik probeer ze te negeren. 

Toen ik jong en eigenwijs was ben ik zo vaak gewaarschuwd voor de gevolgen van het lopen op naaldhakken dat ik altijd het gevoel heb dat ik boete doe als mijn voeten me hinderen.

"Later als je ouder bent, heb je er spijt van, dan krijg je last van je rug en heb je misvormde voeten".

Ik dacht dan " Ja hoor, zal wel, zoek het uit." En huppelde weg op mijn aardappelstampers. Nu ben ik ouder en die rug valt wel mee. Mijn achterpoten daarentegen.....Dat is mijn eigen schuld, denk ik vaak en ik lijd door.

Een paar weken geleden waren we op een bruiloft, een perfecte dag, ik had maar een persoonlijk minpuntje, mijn van ellende schreeuwende linkervoet in mijn keurige pump. Na deze dag kan ik nog amper schoenen aan, alleen mijn degelijke Gabor laarzen en zelfs daarmee ben ik na een paar uur bijna in tranen van de pijn.

In de hoop op een simpele en snelle oplossing ben ik gisteren op de behandelstoel van de pedicure geklommen. Ze bekeek zorgvuldig de pijnlijke voet en ze trok de conclusie dat ik al tijden met een gebroken teen rondloop. Van het breken zelf heb ik niets gemerkt, ik was waarschijnlijk te druk met de gezondheid van de honden, dus die teen is heel raar aan mekaar gegroeid.  Bovenop mijn voet is het dik. Dus het is niet echt raar dat ik pijn heb. Ik moet naar de huisarts en dan naar een podoloog, het kan zijn dat ze die teen weer gaan breken (volgens de pedicure). Elegant schoeisel kan ik in ieder geval vergeten.

Orthopedisch maatschoeisel

Omdat ik een verschrikkelijke doordraver ben (figuurlijk, even niet letterlijk) ben ik meteen gaan googelen op orthopedische schoenen. Dat is allemaal nog niet zo simpel. Er is een hele handleiding voor. In een poging tot geestigheid noemen ze dat "Uw schoenen stap voor stap"". Nou, ik kan er niet om lachen. 

Ze hebben een inloopschema voor je gemaakt, de eerste dag mag er 1 uur op lopen, dat voer je op en de vijfde dag kan je 3 x 3 uur lopen. Ja halloo, denken ze dat ik verder niets te doen heb?

Ik zie me al 3 x 3 uur lopen. Hoe moet je dat inpassen? Van 8.00 tot 11.00 uur, dan koffie-en lunchpauze, dan lopen van 13.00 tot 16.00 uur en dan 's avonds van 19.00 tot 22.00 uur? Ik hoop dat dit schema alleen geldt voor de inloopperiode.

En dan heb ik het nog niet over het uiterlijk van die schoenen. Mijn nieuwe rubberlaarzen (waar ik prima op voortkan) zijn ook niet elegant, maar minder erg dan de schoenen in de catalogus bladzijde 3 "Dames, orthopedisch, luxe".

Mocht het zo erg zijn als ik me nu voorstel, koop ik gewoon nog een zooi vrolijke rubberlaarzen. Ik heb mooie gezien met gouden sterretjes erop, dat kan best bij mijn chique zwarte jurk. Zo, het schoenprobleem voor het volgende feest is opgelost.

Om de ellende compleet te maken heeft Herman ook nog een likdoorn.

Dit is de week van de poten, vanavond lekker met sloffen aan voor de tv. Tenminste als ik weet waar Casper ze verstopt heeft.