De dag na Hemelvaart

Eindelijk is het zover, de dag na Hemelvaart. Ik weet dat ik daar in een blog gewag van heb gemaakt, ik weet alleen niet waar ik in mijn uitgebreide oeuvre moet zoeken. Als ik hem vind zal ik een linkje invoegen.
Te bedenken dat ik een jaar geleden geen idee had hoe dat moest en dat ik nu, op de dag na Hemelvaart 2014, zo nonchalantweg schrijf: "Ik zal even een linkje invoegen".
Maar afijn, hoewel dit  iets is om trots op te zijn, is dit niet het onderwerp van dit blogje.

Gevonden, het linkje en even ingevoegd

Wij hebben ons vanmorgen vroeg weer gemeld in het Gezondheidscentrum. Herman liep met soepele tred voor mij uit en ik schuifelde er als een soort verschrikkelijke sneeuwman achteraan op zijn voor mij veel te grote slippers.

De dermatoloog had gereageerd op de foto van mijn enge voetwond en het is een combi van twee soorten infecties tezamen. Twee infecties die hun krachten bundelen teneinde mij het leven zuur te maken. Ik zal jullie de details besparen, maar als de antibioticakuur op is (voor infectie 1) gaan we aan de volgende kuur (uiteraard voor infectie 2). Als het leed na de tweede kuur niet geleden is moet ik doorgaan met de pillen voor infectie 2, maar niet zonder dat de dokter mijn voet gezien heeft.

Tot zover mijn rechterpoot, we hebben het ook nog even over de linker gehad. Daar is een röntgenfoto van gemaakt. Hoewel de teen niet gebroken is heb ik toch een verwijskaart voor een podotherapeut. Die voet is dermate  misvormd dat er wel wat gebeuren moet.

Zo schuifelde ik met een recept en een verwijsbrief de spreekkamer weer uit.
Ik weet niet wanneer jullie voor het laatst bij een apotheker zijn geweest, maar de afhandeling daar is totaal anders dan vroeger.
Als je bij de drogist een doosje paracetamol koopt moet je al bijna een kennistest afleggen, bij de apotheek is het helemaal dramatisch.
Vorige week stond er enorme rij, er zijn twee receptenbalies. Iedereen krijgt minstens een kwartier onderricht over het voorgeschreven recept, dus op een drukke dag heb je al gauw een bak vol patiënten. Vandaag was het rustiger, vermoedelijk omdat het dag na Hemelvaart is.

Naast ons zat een apothekersassistente met luide stem een ouder echtpaar angst aan te jagen over allerlei mogelijke bijwerkingen. Die mensen werden steeds bleker, maar de moraal  van het verhaal was :"Dat kunt u krijgen, maar het hoeft niet".

De dame die ons hielp nam haar werk heel serieus, ze bestudeerde mijn recept, vouwde haar handen, fronste haar wenkbrauwen en zei: "Uw arts heeft u dit voorgeschreven", ja, briljant, ik kon niet anders dan haar gelijk geven. Ze boog voorover en begon met een zachte stem en een zeer ernstig gezicht de eventuele bijwerkingen op te noemen. Ze was waarschijnlijk bang dat ik haar niet begreep, want toen ze somber zei: "U kunt hoofdpijn krijgen" greep ze naar haar hoofd alsof zij het al voelde, de hoofdpijn die ik eventueel misschien zou kunnen krijgen. Na nog wat mogelijke ongemakken behandeld te hebben vroeg ze: "Heeft uw arts het met u besproken". "Ja" zei ik. Maar dat was niet voldoende, ik moest zeggen wat de dokter gezegd had. Ik verwachtte even dat ze op een lagereschooltoontje zou fluisteren " Ja goed zo in je eigen woorden, meisje".

Uiteindelijke wenste ze ons met een zorgelijke blik een prettig weekend en we mochten gaan.

Thuis even gegoogeld op podoloogjes. Er zit er een vlakbij. Dat is handig en deze podoloog is ook aangesloten bij Stichting Loop (haha), dat is een verzekeringseis. Er waren ook reviews, ik heb er maar eentje  gelezen en was onmiddellijk een fan van mevrouw Podozorg, ze legt namelijk duidelijk uit wat er in de voet aan de hand is.

Ik hoop dat jullie ook een leuke dag hebben, voor mij is deze dag na Hemelvaart al helemaal geslaagd.