Verwondering

Hoe oud je ook wordt, er blijven in dit leven zaken waarover je je verwondert. Soms ook heel gewone dingen. Zoals het mooie paarse viooltje dat zich door de stenen in onze tuin een weg baant naar het licht. Tussen alle grasjes en paardenbloemen die wij zuchtend en steunend wegsnijden en koelbloedig vermoorden, staat daar opeens het viooltje. Het viooltje mag blijven, ze is prachtig en ze groeit en bloeit tegen de verdrukking in. Wonderlijk.

Zo heb ik me ook weer verwonderd over tulpen. Ik koop zelf nooit tulpen. Ik vind ze mooi in een bollenveld, ik vind ze mooi op een plaatje (ik heb ooit porseleinen onderzetters gehad met tulpen erop) ik vind ze ook nog wel mooi in een vaas. Twee dagen, de eerste twee dagen. Daarna worden ze wat slappig en hangen ze amechtig over de rand van de vaas. Dan vind ik ze niet mooi meer, ik vind het slapjanussen. Het rare van tulpen is ook dat ze in de vaas doorgroeien. Als ik voor mezelf of voor iemand anders een gemengd boeket koop, zorg ik altijd dat er geen tulpen inzitten. Na twee dagen is de hele harmonie uit het boeket verdwenen. Alle bloemen blijven beschaafd op grootte, maar die tulpen groeien onbeschaamd door.

Ik verwonder me ook over de zwaan die al jaren op dezelfde plek hier om de hoek haar nestje bouwt. Ik volg ze al een jaar of vijftien. Dit jaar maak ik veel foto's van ze. Zoals mama Zwaan daar ligt in dat vernuftig gebouwde nest met als concessie aan de moderne tijd ook wat plastic meubels erin. De broedtijd van een zwaan is best lang, ruim 7 weken, en ik ga regelmatig kijken. Ik hoop dat ze op enig moment even weg is zodat ik een foto van de eieren kan maken.

Ik verwonderde me vandaag over mijn agenda op mijn laptop, ik moest wat invullen op een datum eind mei en toen zag ik dat het op 29 mei Hemelvaartsdag is. Best handig dat ze dat vast in je agenda zetten. Als je een afspraak in wilt plannen, zie je meteen wanneer het een feestdag is. Wat ik bijzonder vond was dat op de datum na Hemelvaart in mijn agenda stond: "Dag na Hemelvaart". Ja hallo, dat snappen we ook wel, dat de vrijdag na Hemelvaart de dag na Hemelvaart is.

Ik verwonder me ook over onze schaar. Onze schaar woont in de keukenla. Maar onze schaar heeft schijnbaar last van claustrofobie. Hij ligt bijna altijd op het aanrecht. Ik leg hem vaak, heel vaak terug in de la. Dan kom ik een uurtje later weer in de keuken en wat denk je? Hij is weer uit de la geklommen en ligt weer op het aanrecht. Gekke schaar.

Herman en ik eten nooit gebak. We zijn er allebei niet gek op. Behalve op Koningsdag, (vorig jaar nog Koninginnedag) dan vreten we ons kotsmisselijk aan Oranjetompoezen. Maf he? Ze liggen al in de koelkast,

Dit is de eerste Koningsdag. Bijzonder wel. Voor jullie. Wij hebben hier in huis een heel andere feestdag.

Onze Casper wordt vier, 26 april 2014 is voor ons Casperdag. De mooiste en liefste reu van de wereld wordt vier jaar oud. Wij vlaggen voor Cassie, wij zingen voor Cassie en wij eten tompoezen voor Cassie. En Cas, die krijgt een extra kluif, een extra knuffel en nog meer liefde dan anders.

Want als iets ons verwondert is dat wij de baasjes zijn van deze superhond.