Sneu

Misschien ligt het aan mij, maar eigenlijk hoop ik dat jullie het allemaal wel eens hebben. Er zijn woorden die ik nooit gebruik. Omdat ik me er ongemakkelijk bij voel, omdat ze niet bij me passen of gewoon omdat ik ze raar vind.

Sneu is een woord dat ik raar vind, daarom past het niet bij me en voel ik me er ongemakkelijk bij en daarom zullen jullie me nooit sneu horen zeggen. Ik kan het ook niet normaal zeggen, bij sneu trek ik een gekke bek.

Ik vind het ook net een woord dat niet af is, een woord dat een afkorting is van iets, bijvoorbeeld van sneukelaar of van sneuvelen.
Sneuvelen is heel erg en sneu lijkt mij niet iets dat heel erg is. Bijvoorbeeld als je in de haast een ladder in je laatste behoorlijke panty trekt, dat zou sneu kunnen zijn.
Niet voor mij, ik gebruik in zo'n geval een krachtiger term. Maar ik kan me voorstellen dat een beschaafder type dan zegt :"Hemeltjelief, dat is sneu".

Ik heb ook onderzocht of sneu een enkelvoud is, dat zou kunnen. Het zou het  enkelvoud kunnen zijn van sneuwen, sneuwen is bekken. Dus misschien betekent sneu dan bek. Horen jullie het al: "Hou je sneu eens even". Of "die gozer heeft een grote sneu". Als ik sneu zeg trek ik ook een gekke sneu.

Op mijn zoektocht naar de oorsprong van het woord sneu kwam ik niet echt een bevredigende verklaring tegen. Ik weet nog steeds niet waar het vandaan komt.

Het lijkt me een typisch Nederlands woord, de woordenboeken geven de volgende vertalingen weer:
too bad, schade en dommage.

Ontzettend irritant, ik weet niet waar het vandaan komt, wanneer wij (behalve ikzelf natuurlijk) het zijn gaan gebruiken.
Ik kan jullie wel vertellen dat een sneu ook een dwarslijn aan een beug is, maar dat verklaart het gebruik van sneu nog niet zoals ik hier bedoel.
En nee, ik ga niet googelen op beug, geen idee wat het is en dat kan me op dit moment niet scheulen ook.

Ik kan jullie wel nu meteen bekennen dat ik soms een enorme sneukelaarster ben (dat is een vrouw die veel snoept).
Ik wil niet sneukelen want ik wil afvallen, maar soms blijf ik sneukelen en daar heb ik dan spijt van, dat vind ik dan too bad, schade en dommage.

Dan zal sneu toch van sneukelen komen, want ik zeg voortaan tegen mezelf na een vreetaanval: "wat een sneue bedoening nou weer".

Mocht er onder mijn lezers een taalkundige zijn die kennis heeft van het ontstaan van het woord "SNEU", alsjeblieft, laat me dat weuten.