Mateloos

Ik ben nu een paar weken thuis, tijd voor de schoonmaak en zelfreflectie. Dat is trouwens een prima combi.
Vanmorgen vulde ik een emmer met water en deed daar een flinke scheut Mr.Power bij.
Wij hebben net een fles Mr. Power gekocht omdat hij in de bonus was. Bonus of niet, het is een bedroevend klein flesje. Je wordt geacht 2,5 keer minder te gebruiken van Mr.Power dan van een ander schoonmaakmiddel.

Op het moment dat ik Mr.Power in de emmer goot diende zich onmiddellijk een moment van zelfreflectie aan. Ik kan dat namelijk niet, ik denk altijd dat meer beter is. Ik gebruik dus de normale hoeveelheid, de hele benedenverdieping ruikt nu naar Mr.Power.
"Waarom??" vroeg ik mij vertwijfeld af. "Waarom gebruik ik nu niet minder?" 2,5 keer minder is mij iets te exact. Dan zie ik meteen een of andere droogstoppel in de weer met een maatbeker, een fles normaal schoonmaakmiddel en een fles Mr.Power. Maar gewoon op het gevoel wat minder, dat zou ik toch moeten kunnen?

Ik denk dat mateloosheid erfelijk is, dat ik het tezamen met de aanleg tot corpulentie, groen/bruine ogen en artrose bij mijn geboorte meegekregen heb van mijn moeders kant.

Al dweilende met een overdosis Mr.Power kwam de volgende herinnering op:
Toen mijn vader aan het dementeren was, maar nog wel thuiswoonde, kreeg hij druppeltjes om rustig te worden. Volgens de bijsluiter mocht hij 3 maal daags (dat staat altijd in bijsluiters, niet per dag maar daags) 3 druppels in een glas water. Mijn moeder ging uit van het principe dat mijn leven ook blijkt te beheersen: "Hoe meer, hoe beter". Na een paar weken kreeg hij 30 druppeltjes in een halve fles Dry Pale sherry. En iedereen het maar raar vinden dat hij zo vaak bijna buiten westen was.

Ik kan er dus niets aan doen, het zit in de genen. Tijdens een van mijn pogingen om te stoppen met roken had ik besloten 5 sigaretten per dag te roken. Ik had deze methode doorgekregen van iemand die op deze wijze geleidelijk was gestopt. Het leek me super. Alleen was ik in week twee op maandag al bezig met mijn rantsoen van vrijdag. Verdomd, ik had er een hele administratie bij. Dus gestopt met deze manier van stoppen.

Laatst nam Herman een doos zoenen (in de bonus) voor me mee (negerzoenen minus neger). Het lijkt of er op die doos staat: "na opening meteen alles opeten".  Want dat doe ik. 's Morgens 6 en 's middags 6, dat dan weer wel.

Ik heb zalf van de dermatoloog voor de enge plekjes die ik soms heb, dun smeren is de instructie. Dun smeren, nou ik kan het niet. Volgens mij helpt dat niet, hoe meer hoe beter. Hele plakkaten smeer ik op de plekjes

Ik kan prima zonder chips, tot de zak open is. Dan treedt het zoenenprincipe in werking.
Hetzelfde met pinda's, spekkies, drop enzovoort.

Er zijn veel lotgenoten in de mateloosheid, zoals ik van iemand hoorde: " mijn discipline is dat ik geen discipline heb".

Ik heb even gegoogeld op mateloos, de enige omschrijving die ik vond was "een vriend verliezen".  Dat schijnt een cryptisch raadsel te zijn. Dat is wel weer leuk, ik ben mateloos gek op cryptogrammen.

Tijd voor zelfreflectie en schoonmaken. Ik wacht wel even met de volgende dweilbeurt met Mr.Power. Nog zo'n ochtend en ik heb een gloeiende hekel aan mezelf. Want ook in gevoelens ben ik mateloos.