Koffertje 17

Foute beslissing.

Tot voor kort had ik nog nooit naar de Miljoenenjacht met Linda de Mol gekeken. Een tijdje geleden was mijn favoriete collega Linda bij de opnamen aanwezig. Mijn Linda is nog leuker dan zij van de Mol dus voor de TV op zondagavond.
Linda (de mijne) niet gezien (die andere wel) en het spel kunnen doorgronden. Sinds die uitzending kijken wij trouw op zondagavond. We blijken zelfs mee te doen, het bingoformuliertje maakt onze zondag nog spannender.
De weggespeelde koffernummers streep je door op je bingoformuliertje.

Vanmorgen was op het nieuws dat de bakker alsnog misgelopen miljoenen claimt (uitzending 3 november 2013)

Gelukkig had ik de bewuste aflevering met de Brabantse bakker gezien. De bakker koos uit alle genummerde koffertjes nummer 17. Zijn zoon had namelijk gedroomd dat de vijf miljoen in koffertje 17 zat. De andere koffers worden op aanwijzing van de kandidaat weggespeeld en zolang het koffertje met de 5 miljoen niet weggespeeld is, kan de hoofdprijs in het gekozen koffertje zitten. Elke keer als er een koffertje weggespeeld wordt zijn wij zenuwachtig met ons bingoformuliertje in de weer.
De zondagavond is verreweg de spannendste avond van de week.

Af en toe krijgt de kandidaat een aanbod met een bepaald bedrag, om dit bod te accepteren moet hij op een rode knop drukken. Doet hij dat dan krijgt hij het geboden bedrag en is het spel ten einde.

Bij een bod van € 125.000,-  gaf de bakker een hengst op de rode knop. Volgens mijn informatie geef  je met die dreun op dat knoppie aan dat je het bod accepteert.

De bakker had dus €125.000,- gewonnen, best een lekker bedrag, maar wat bleek? De bakker en zijn bakkersvrouw hadden tijdens een nonverbaal communicatiemomentje unaniem besloten door te spelen. De dreun op de knop was een vergissing, een slip of the fist, een onbedoelde actie. We kennen die momenten allemaal wel, ik wel tenminste, ik doe wel eens iets waarvan ik denk :"dat wou ik niet doen".

Dus toen de bakker zei::"dit had ik niet willen doen" ging Linda (de Mol, niet de mijne) nog even in conclaaf met de aanwezige notaris. Maar ja, regels zijn regels, dus hoe spijtig ook de bakker kreeg € 125.000,-.
Je krijgt een bod, je slaat op het knoppie. Dat betekent dat je het bod accepteert, dus er is wilsovereenstemming.

Als er nou in koffertje 17 een laag bedrag had gezeten (zeg € 500,-) was er nog niets aan de hand geweest, dan was de winst € 124.500,- geweest, maar nee, de zoon had een voorspellende droom gehad; in koffertje 17 zat de 5 miljoen.

Eerst was de bakker heel sportief, filosofisch en nuchter.  De reactie was in de geest van: "we zijn met niks gekomen en gaan met meer weg".

Jammer voor de bakker, wij niets gewonnen met bingo en telefoonactie (ook jammer).

Maar bijna 3 weken later verschijnt een advocaat aan het firmament die een evidente fout heeft ontdekt. De bakker wilde niet stoppen (zei de advocaat op de televisie) en de notaris zat fout. De bakker had weliswaar op de knopt gedrukt, maar dat betekent niet dat er wilsovereenstemming was, vindt de advocaat.
De advocaat wil nu de 5 miljoen (minus 125.000) hebben voor zijn cliënt, de Brabantse bakker.
De advocaat heeft de bakker benaderd, de bakker is er inmiddels ook van overtuigd dat er een evidente fout is gemaakt, als de club van Linda de Mol niet over de brug komt wordt de zaak voor de rechter gebracht.

Ik dacht nog dat die arme bakker van zijn armzalige € 125.000,- het tophonorarium van een topadvocaat moest betalen.
Maar de advocaat werkt in dit geval op basis van no cure no pay. Wat het honorarium in geval van cure is weet ik niet.

Ik ben benieuwd wat jullie ervan vinden. Volgens mij is het een spelletje, een gok. De bakker heeft een beetje fout gegokt met voorbedachten rade of niet. Wij hebben dat regelmatig als we een staatslot kopen en inspraak hebben in het lotnummer. We kiezen eigenlijk nooit voor het lot met de grote prijzen.

Foute beslissing, jammer, we hadden eigenlijk een ander lotnummer willen kiezen. Zou daar nog iets aan te doen zijn?