Zwangerschapsverlof

Vandaag is mijn laatste werkdag. Ik zit aan een wonderlijk leeg bureau. Alles is afgewikkeld of overgedragen en de sleutel van kantoor ingeleverd. Vanmiddag zitten we als team nog even bij elkaar en dan ga ik met hetzelfde rare gevoel naar huis als waar ik vanmorgen mee binnenkwam.

Ik denk dat het eerst een lang weekend lijkt, maar als ik eind volgende week nog steeds met hetzelfde weekend bezig ben zal de leegte toeslaan.

Ik ga eerst even bijkomen van de afgelopen spannende tijd en veel met de honden lopen.

Dat was ieders advies de afgelopen weken:"ga lekker met de honden lopen". Ik verwacht dat Casper en Carlie na de volgende week dekking zoeken als ze me zien. Zelfs jonge honden hebben wel eens rust nodig.

Ik vermoed ook dat Herman een herindeling gaat maken van het schema van huishoudelijke klussen, dus ik zal me wel vermaken.

Het is moeilijk om te zeggen: "ik ben ontslagen" of "ik ben werkeloos".  Dus dat ga ik niet zeggen. Daarbij ben ik ontslagen en niet verslagen, ik hoop volgend jaar terug te komen als hypotheekadviseur, de markt trekt aan, we gaan gouden tijden tegemoet.

Ik had net Marjon van Hees van Heldoorn Eggels notarissen aan de telefoon en we ontdekten een gemeenschappelijke frustratie. Als kinderloze vrouw heb je nooit een zwangerschapsverlof gehad.

Ik heb meerdere pups opgevoed. Volgens mij minstens zo arbeidsintensief als een baby, zelfs arbeidsintensiever.

Je baby doe je een pamper om, je pup moet je aldoor naar buiten brengen en uitbundig prijzen voor een plasje of een poepje. En dan nog dien je emmer en dweil binnen handbereik te hebben. 

En zeg eens eerlijk moeders, hebben jullie zuigelingen ooit aan de elektriciteitssnoeren geknaagd? En welke baby had als hobby afstandsbedieningen en leesbrillen mollen?

En heb ik ooit een ikhebeennieuwepupverlof gehad? Welnee, je werkt door ondanks het feit dat je meerdere keren per nacht je bed uit moet, je pup buiten moet zetten en moet jubelen:"grote hond, wat een knappe hond ben jij". Ik verzeker jullie, dat is best moeilijk om drie uur 's nachts.

Deze misstand ga ik nu compenseren. Als iemand me tijdens kantoortijden ziet lopen en zich afvraagt of ik misschien werkeloos ben of zelfs met vroegpensioen, nee dat ben ik niet. Ik compenseer de komende maanden de gemiste zwangerschapsverloven.

Bedankt voor dit briljante idee, Marjon, oma gaat met zwangerschapsverlof.

Ik wil mijn schare stiefkinderen niet tekort doen, Elske, Janwillem, Eric, Caroline en Simone, ik hou van jullie, maar zelfs met zijn allen hebben jullie me nog geen dag verlof opgeleverd.