Dure tas

Over het nieuws schrijf ik niet zoveel, er zijn heel veel mensen die dat goed kunnen, laat mij maar mijn onzinverhaaltjes schrijven.
Maar deze week worden we behalve met terreurdreigingen wel erg geconfronteerd met discriminatie. Terwijl ik met een half oog naar VI kijk schrijf ik dit verhaaltje.

Rene van der Gijp ken ik voornamelijk door TV kantine, hij heeft een erg aanstekelijke lach en meer wist ik tot ik deze week niet van hem. Al het gedoe over zijn uitspraak over homo's heeft me aan het denken gezet, vandaar een actuele blog.

Het is een probleem, wat is discriminatie en wat niet?

Rene heeft gezegd dat er minder voetballende homo's zijn dan hetero's. Voor die conclusie hoef je niet gestudeerd te hebben of veel van voetbal te weten. Het lijkt mij een logisch gegeven.
Voor jullie nu denken dat ik homofoob ben, een van mijn meest geliefde mensen  is een man en hij houdt van mannen.
Ik hou van hem, heel veel, zijn geaardheid heeft in mijn gevoel voor hem nooit enig verschil gemaakt. Ik snap discussies over dit onderwerp ook nooit zo goed.
Als je echtgenoot na een huwelijk van jaren komt met de mededeling dat hij liever een man heeft, ja dan zou ik ook wel even in shock zijn. Ik zou trouwens ook in shock zijn als hij liever een andere vrouw had.

Vanavond wordt de stelling van Rene uitgelegd, in VI. boeiend. Ze beginnen met te vertellen dat je geen
homofiel mag zeggen, en dan denk ik meteen weer aan dat flauwe mopje:

"Homo huilt, weet je waarom homo huilt?" Nee? " Homo fiel", ik vond het altijd wel grappig maar dat zal wel fout zijn.

Vanmorgen was op het nieuws dat Oprah Winfrey in Zurich een tas wou kopen die volgens de verkoopster boven haar begroting was. Ik denk dat als ik daar voor die winkeljuffrouw had gestaan ze tot dezelfde conclusie was gekomen. Het verschil is dat Oprah wel € 28.000,- voor een handbag kan uitgeven en ik niet. Dus in mijn geval had Heidi gelijk gehad. Als Oprah tien van die tassen wil kopen hoeft ze haar vakantiebudget niet bij te stellen. Als ik er een wil kopen kan ik minstens tien jaar niet op vakantie.
Het verschil zit in de kleur. Oprah mocht die tas niet zien omdat ze een coloured vrouw is. Ik durf hier niet zwart op te schrijven. Je weet niet wat wanneer als discriminatie wordt opgevat.
Als ik dezelfde tassenbehandeling had ondergaan was dat vermoedelijk niet op het RTL nieuws gekomen.
Ik was die winkel  trouwens niet eens binnengegaan, dus waar hebben we het over.

In mijn werk als hypotheekadviseur moet ik mensen wel eens vertellen dat de hypotheek die zij willen niet haalbaar is. Ik ben eens bijna in elkaar geslagen door een klant die dacht ik dat ik hem afwees omdat hij Turk was.
Bizar toch, het kan of het kan niet en dat heeft meer met inkomen te maken dan met nationaliteit.

Ik las trouwens ook nog dat Oprah in een bijeenkomst met alleen mannen spanning voelt en dan weet ze niet of dat te wijten is aan racisme of seksisme.
Ik vind Oprah een geweldige vrouw, maar zo'n uitspraak geeft toch de indruk dat je linksom of rechtsom gediscrimineerd wil worden. Als ik Oprah was zou ik denken dat die mannen gespannen waren omdat ik rijk en beroemd en was, ik zou ze laten zien dat ik "heel gewoon" ben gebleven en na de bijeenkomst een lekker dure tas gaan kopen.

Laatst hoorde ik een klant over mij zeggen: Is die oudere, stevige mevrouw binnen?

Geloof me, dan moet ik ook even slikken, maar ik zet mijn lach op en sta die klant te woord. Mensen bedoelen daar niets mee. We hebben aan de ene kant een Japanse buurvrouw, aan de andere kant een gedeeltelijk Indische buurvrouw. Aan de overkant woont een man met een labrador.

Dat zijn kenmerken om iemand aan te duiden, verderop wonen Hindoestanen, als wij zeggen: Dat Hindoestaanse gezin bedoelen we daar helemaal niets naars mee. Daarnaast wonen twee homo's die echt niet overstuur raken als ze zo worden beschreven.

Even als nawoord:  Er is nu ene John aan het woord bij VI die niet als homo gediscrimineerd wil worden, hij zegt en passant wel dat alle voetballende vrouwen lesbisch zijn.
Ik heb twee hele mooie voetballende stiefdochters, plaatjes van meiden en ze hebben allebei een vriend.

Ik denk dat iedereen zich gediscrimineerd kan voelen, zit die overgevoeligheid niet meer in jezelf?

Als mensen mij een oudere, dikkige vrouw noemen hebben ze gelijk. Oprah is een gekleurde vrouw, een mooie succesvolle vrouw, maar gekleurd. Mijn geliefde stiefzoon is homo en mijn hond is pikzwart.

Ik hoor net dat van der Gijp het niet zo bedoeld heeft en Gerard Joling heeft de gemoederen gesust. Dat is een geruststelling, dan komt alles goed.

Ik heb nog nooit zoveel over discriminatie nagedacht als deze week. Is dat nu door van der Gijp, door de tas van Oprah of door die klant die mij zo treffend omschreef?

Ik lach erom en misschien zouden meer mensen dat moeten doen.