dinsdag 30 juli 2013

Postkantoor

Niets is meer zeker schrijft Stien, en dat is wel zeker. Stien heeft gelijk. Zekerheden die je je hele leven als houvast hebt beschouwd vallen weg en ondanks dat moet je je staande zien te houden.Oude zekerheden verdwijnen, sommige mis je nauwelijks of niet en sommige laten toch een leegte achter.


Een verdwenen instituut dat ik meer mis dan ik voor mogelijk had gehouden is het Postkantoor. Vroeger toen ik nog bij mijn ouders woonde gingen we naar het Postkantoor in de Ferdinand Bolstraat in Amsterdam. Het Postkantoor was toen nog vrij basic. Iedereen had toen een postgiro en behalve om geld op te nemen ging je er heen om een pakje te versturen, een aangetekende brief te halen of te brengen en om postzegels te kopen. Je moest altijd lang wachten.

In de decennia die volgden werden de Postkantoren steeds vindingrijker in hun productaanbod, behalve postzegels hadden ze ook wenskaarten. blocnotes en agenda's. Je moest nog wel steeds lang wachten.

In de jaren 90 zaten we met ons kantoortje tegenover het postkantoor. Achter een enorme balie zat een hele rij postbeambten. Ze plakten "Aangetekend/ en Luchtpostzegeltjes", ze wogen je pakketten en deelden ook weer brieven en pakjes uit. In een aparte ruimte waren de postbussen, elke ochtend ging een van ons de postbus legen. 's Avonds leverden we de post aan de balie in.
Tegenwoordig mailen we elkaar bijna alles, we hebben minder post. Het gevolg is dat de Postkantoren verdwenen zijn. In `ons` postkantoor zit een soort luxe supermarkt.
De postbussen werden verplaatst naar de Plus verderop in de straat. Heel handig, ´s morgens haalde je een broodje, een yoghurtdrankje, eierkoeken, een fruithapje en de post.

De kwaliteit van de postbezorging werd de afgelopen jaren minder, het gebeurde steeds vaker dat post veel te laat of helemaal niet aankwam. Er is eenmaal een compleet hypotheekdossier zoekgeraakt en tweemaal een aangetekende brief.  Middels een formuliertje heb ik mijn ongenoegen kenbaar gemaakt, daarop kreeg ik een vriendelijke  mail waarin ik bedankt werd voorde reactie en waarin ze meteen lieten weten dat ze er niets aan kunnen doen.
Ik had mijn frustratie in ieder geval even van me af geschreven.

Een paar weken geleden stond in de krant dat "onze" Plus ging sluiten. Op kantoor zaten we ons zorgelijk af te vragen hoe we dat moesten oplossen met de eierkoeken en de fruithapjes. Dagen later pas zeiden we tegen elkaar: "en de post, hoe moet het met de post ?".

De informatievoorziening vanuit de Post was minder dan minimaal maar we hebben uitgevonden dat de postbussen  met ingang van 29 juli  verplaatst werden naar Pak en Zak (ofzo) op een bedrijventerrein. Dat is niet helemaal gelukt. Vandaag (30 juli)  maar weer geprobeerd en ja hoor, de beheerder van Pak en Zak wees stralend naar de rij gloednieuwe brievenbussen. Tegen inlevering van onze oude sleutels kregen we nieuwe en konden we voor het eerst onze nieuwe postbus legen.

Het lijkt ook meteen allemaal beter te werken, er lag een envelop van onszelf in de postbus met een mededeling in de trant van return to sender. Wij hadden de brief in 2010 verzonden aan de ontvanger die onbekend was op het aangegeven adres en het getuigt toch van service dat we hem in 2013 alsnog retour ontvangen.

Ach we wennen er wel aan, er moet ´s morgens iemand naar Pak en Zak, de post ´s avonds gaat in de oranje bus (die rode van vroeger was leuker, vinden jullie ook niet?).

Op de site van de Post is te lezen dat ze op dinsdag, donderdag en zaterdag meer bezorgen dan op maandag, woensdag en vrijdag. Heel vroeger kwam de post twee keer per dag. Jullie weten dat misschien niet meer, maar de postbode kwam ´s morgens en ´s avonds. Maar nu heb ik het over heel lang geleden, over de tijd dat de postcode zelfs nog niet verzonnen was.

Er gaat nog iets veranderen, niet schrikken, deze verandering tast geen zekerheden aan. Ik ga stoppen met het Blog op deze plaats. Mariannecroes.blogspot zal heel langzaam verdwijnen.
De nieuwe blogs zijn te vinden op onze eigen website : tekststudiocasper.nl aan de linkerzijde vind je bij de keuze knopjes de blogs.  Het zal even wennen zijn, maar ik hoop dat jullie ons blijven volgen.
Want bloggen blijf ik, dat is wel zeker.
Het duurde even voor ik het voor elkaar had, maar iedereen kan op de site van de tekststudio ook op de blogs reageren. Bij Blogspot kan dat alleen als je een Google account hebt en dat vonden jullie niet leuk.

Dat jullie mijn blog lezen, dat geeft mij zekerheid `dat snappen jullie wel. Ik kijk er naar uit jullie reacties te lezen, hou het wel leuk, ik kan jullie weer uitschakelen.

Jullie zijn harte welkom op onze nieuwe site tekststudio Casper

Geen opmerkingen:

Een reactie posten