vroeg de vrouw aan de andere kant van de telefoon. Ik kwam net met een hond binnenstormen en zakte met de riem in mijn hand en jas nog aan op de bank. Mijn hersens werkten op topsnelheid, ergens deed de naam wel een belletje rinkelen maar er was geen klepeltje te bekennen. "hallooooo" riep mijn onbekende gesprekspartner ongeduldig. "Ja ik zit na te denken, u overvalt me nogal, mag ik misschien even weten wie dit weten wil en waarom?"
Ik sprak met een vrouwenarts uit Gouda en ze was net bedrogen en verlaten door deze James. Een charmante Aziaat van een jaar of 35. Mijn nieuwe vriendin de gynaecologe had een aantal jaren met hem samengewoond en ze was er net achtergekomen dat ze niet de enige geliefde was. Toen ze hem beschreef viel bij mij het kwartje. Inderdaad had ik een jaar of twee geleden met ene James Nguyen via Relatieplanet contact gehad. Hij had me een tijd lang berichtjes gestuurd en om een aantal redenen had ik geen zin in een ontmoeting. Ik was toen jonger dan nu , maar het leeftijdsverschil vond ik toen al te groot (dat zou nu even groot zijn trouwens) en ik vond hem te vasthoudend, kortom een puberaal drammertje. Hij bleef drammen en toen hij mailde dat hij op een middag in Almere was stemde ik er toch maar in toe een glas wijn met hem te drinken. In de kroeg herkende ik hem meteen, hij zat aan een tafeltje met een biertje voor zich en twee koffers naast zich. Dat vond ik apart, hij had gezegd dat hij een afspraak had bij mijn kantoor in de buurt (dat was al raar want hij was volgens zijn profiel een groot en belangrijk zakenman en ik had een klein bedrijfje in een achterbuurt in Almere-Buiten) en naar een zakenafspraak sleep je geen koffers mee.
Ik gaf hem een hand, ging naast de koffers zitten en bestelde een glas witte wijn. Op mijn opmerking over zijn koffers had hij de plausibele verklaring dat hij net uit Londen kwam gevlogen en op weg van Schiphol naar Venlo toch door Almere-Buiten kwam.
Ja, dat is logisch, je landt op Schiphol, je neemt de trein naar Almere, drinkt even wat met een onbekende vrouw die niet in je geïnteresseerd is en geen moeite doet dat te verbergen en je neemt vervolgens de trein naar Venlo.
Hij had een luxe huis in een buitenwijk van Venlo, daarnaast een penthouse in Londen en voor de fun nog een appartement in Lausanne. In Lausanne woonden ook zijn renpaarden. Hij leek te verwachten dat ik vereerd zou zijn met zo'n bijzondere en rijke man een drankje te mogen drinken in Biljartcafe Almere-Buiten.
Ik was niet vereerd, zijn houding en arrogantie werkten op mijn lachspieren en na twee drankjes riep ik de ober om af te rekenen. Alle alarmbellen gingen tegelijk af. James moest even naar het toilet en vroeg of ik even op zijn koffers kon letten. Nadat ik had afgerekend kwam hij terug (!!!). Het leek hem trouwens nog wel gezellig bij mij te komen eten voor hij de reis naar Venlo hervatte, dat leek mij helemaal niet, dus ik heb afscheid van hem genomen met het dringende verzoek geen contact meer met me op te nemen.
Gillend van het lachen kwam ik weer op kantoor met dit geweldige verhaal. "Geen vrouw trapt hier toch in?" zei ik nog.
Daar zat ik fout, want de vrouwenarts uit Gouda was er met beide voeten ingetrapt, ze was dolverliefd op een vent die makkelijk haar (adoptie)zoon had kunnen zijn en had hem in huis genomen. Hij was wel vaak weg, natuurlijk naar Londen waar hij zijn belangrijke en veeleisende baan had en naar Lausanne waar hij een flat had en een stal met renpaarden. Het was dus verklaarbaar dat hij niet altijd bij haar op de bank kon zitten.
Ze had in de computer een lijst gevonden met vrouwennamen, ik was nummer zes die ze belde en de eerste die niet in tranen was. Ik zei meer oprecht dan beleefd: "Maar mens, je zag toch van een afstand dat die gozer niet klopte." Ze feliciteerde me snikkend met mijn goed werkende intuïtie.
Zij had het dus niet gezien en nog een aantal vrouwen niet. Ze waren er met zijn allen al snotterend achtergekomen dat James met zijn twee koffers het hele land doorspankerde. Ze zaten lekker verdeeld van Appelscha tot Geleen zeg maar. Ze hadden hem allemaal in hun huis en in hun bed verwelkomd. Ze hadden hem te eten gegeven, zijn was gedaan en kleren voor hem gekocht. En ze zaten allemaal braaf te wachten tot hij terugkwam uit Londen of Lausanne (Geleen, Delfzijl, Doetinchem, Gouda en noem maar op).
Dus op zijn tussenstop in Almere was hij onderweg van Delfzijl naar Doetinchem of zo. Ik heb van de gynaecologe met wat nietszeggende termen afscheid genomen en vergat James weer even makkelijk.
Tot ik een maand of twee later gebeld werd door een heer Offermans uit Geleen met de vraag of ik James Nguyen kende. Nu reageerde ik wat sneller en ik zei meteen dat ik hem een keer kort ontmoet had maar dat mijn gevoel niet goed was en dat ik hem nooit meer gesproken gehad.
Zijn moeder, mama Offermans zeg maar, was wel voor de charmes van James gevallen en had met hem samengewoond. Het feit dat hij 40 jaar jonger was vond ze geen bezwaar. Wat de kinderen Offermans wel een bezwaar vonden was dat hun moeder voor ze James ontmoette een welgestelde weduwe was en nu financieel van haar kinderen afhankelijk was.
Ik wil jullie niet bang maken, meiden. Een leuke man is goed te vinden via internet, maar blijf luisteren naar je alarmbellen en zorg dat je nooit andere vrouwen hoeft te bellen met de vraag:
"Kent u James Nguyen?"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten