Mobiel

De telefoon door de jaren heen

Iedereen heeft tegenwoordig een mobiele telefoon. We zijn altijd bereikbaar en we bellen, whats appen, fotograferen en internetten erop los. Altijd en overal.

Dat is niet altijd zo geweest. Sterker nog, de mobiele telefoon is pas sinds een jaar of 15 tot 20 gemeengoed.

De ouderwetse, vaste telefoon

Vroeger thuis hadden we een zwarte bakelieten telefoon,  nu ik er aan denk schiet ons oude nummer me zomaar te binnen:  020-716279. Redelijk zinloos en vreemd eigenlijk, maar het schoot zo naar boven. Omdat bereikbaarheid belangrijk werd hadden mijn opa en oma op een gegeven moment ook een telefoon. Oma had er niet zoveel mee. Oma had met alle ontwikkelingen een beetje moeite (als Toon Hermans op de televisie was moesten we allemaal klappen van oma).  Als in het huisje van opa en oma de telefoon ging, haalde oma een kam door haar haar, nam de hoorn op en riep met luide stem "haaaaallooooo".

Bijna altijd was de beller mijn moeder of mijn tante, oma schatte in wie van haar dochters aan de telefoon was en ze riep: Hallo Muis of Hallo Kiek en bij twijfel Hallo schat.

Het troetelnaampje van mijn moeder was Muis. Vermoedelijk was ze als kind mager geweest, niemand die mijn moeder als volwassen vrouw kende zou haar Muis noemen. Mijn tante Gerda werd door oma Kiek genoemd. Toch nog eens navragen waarom.

Oma paste regelmatig bij ons op, ze nam zo nodig ook de telefoon op. Tot grote hilariteit van mijn broer en mij riep ze overdreven hard: "met het huisssssss van mevrouw Croesssssss". Mijn vader heeft voor oma altijd een bijrol gehouden. Hansssssss en ik deden oma tot tot vervelens toe na.

Autotelefoon

Enkele decennia geleden was de autotelefoon in opkomst. In het begin alleen weggelegd als statussymbool  voor rijke en belangrijke meneren. In die tijd werkte ik op een makelaarskantoor met twee makelaars: Jaap voor de woningen en Bob voor de bedrijfspanden. Beiden geweldige mannen met een gezonde ambitie. Op een dag had Jaap een kapotte huistelefoon bij zich die hij aan zijn bureau probeerde te repareren. Ik weet niet meer of dat gelukt is, ik herinner me wel dat Jaap bij vertrek riep: " laat ik mijn autotelefoon niet vergeten" en weg was Jaap. Bob had de telefoon niet gezien maar hij had Jaap wel horen roepen. Hij kwam geagiteerd naar mij toe en vroeg verontrust: `"heeft Jaap een telefoon in zijn auto?". Aangezien ik net Jaap met telefoon op de passagiersplaats had zien wegrijden kon ik deze vraag met een zuiver geweten bevestigend beantwoorden. Ik kon toch niet voorzien dat Bob meteen bij de directie zou gaan klagen over deze vergaande vorm van rechtsongelijkheid?

De mobiele telefoon

In 1998 kreeg ik mijn eerste mobiele telefoon. Daar kon ik mee bellen en meer verwachtingen had een mens in die tijd ook niet van een telefoon. Ik herinner me nog de verbijstering die ik voelde bij de eerste SMS.

Ik heb veel telefoons gehad. Tegenwoordig doet Herman een vergelijkend warenonderzoek, mijn keuze voor een bepaald toestel wordt vaak op verkeerde gronden gemaakt. Zo heb ik ooit voor een toestel gekozen omdat ik er een armband bijkreeg. Het toestel is al minstens zes telefoons geleden, de armband heb ik vandaag nog om.

De Sony Ericsson Xperia die ik tegenwoordig heb kan van alles. Dankzij mijn collega Ilonka ben ik redelijk bedreven in het bedienen van dit technische wondertje. Zelfs ik vind SMS'en uit de tijd en ik whats app gezellig mee. Niet dat ik het leuk vind, meestal denk ik halverwege een bericht en veel verbeteringen "laat ik maar ff bellen".  Met Ilonka´s hulp heb ik leren internetten, zit ik op kantoor ook op Wifi en snap ik zelfs zo ongeveer wat Wifi is. Tot voor kort vond ik het meer een passende naam voor een schoothondje.

Afgelopen week begon mijn Xperia bij het whats appen zijn eigen koers te varen. In plaats van letters kreeg ik hele woorden. Ik tikte bijvoorbeeld "goede"  en op mijn schermpje stond "hmm", ik bleef bezig met de correctietoets. Gelukkig heb ik Ilonka. Het schijnt handig te zijn dat Xperia zelf woordjes maakt en als je doortikt schijnen de goede woorden te komen. Ik wil dat niet en ik wist niet hoe ik weer terugkon naar het ouderwetse alfabet. Het is een kwestie van een toetsje. Dat heeft Ilonka me geleerd, als bij het potloodje een stipje staat maakt hij zelf woorden, stipje weg en ik kan weer zelf beslissen.

Ik ben blij met mijn mobiele telefoon, hoewel ik hem ook wel eens uitzet, want wie wil nou altijd en overal bereikbaar zijn. Sinds ik artikelen schrijf en blog kan ik dankzij Xperia altijd en overal de statistieken bekijken. Dat vind ik een geweldig voordeel.

Dus lezen jullie, want ik controleer het.