Aika

Een Japanse vriend

Wij hebben voor een paar dagen 3 honden. Mijn ex-echtgenoot Jan kreeg van het Flevoziekenhuis de uitnodiging een paar dagen gezellig te komen logeren. Hij kon dit aanbod onmogelijk afslaan, de reden van deze logeerpartij zal ik jullie besparen.

Aika, onze Japanse vriend

Oppas voor de hond

Soms kom je als hondeneigenaar in de situatie dat je ergens heen moet zonder je hond, dan is het handig als je iemand hebt die voor je hond of honden wil zorgen.
Als het nodig is zorgen Jan en wij voor elkaars honden.
Jan heeft een Jack Russell Terriër die luistert naar de naam Aika. Mooie naam, ik vind het leuk als namen een betekenis hebben, Aika betekent vriend in het Japans. Hij heeft een wat bijzonder uiterlijk, het is een bruin/wit hondje met een staand en een hangend oor.
Maandagmiddag heeft Jan Aika bij ons afgeleverd, compleet met mand, etensbak, voer, hondenkoekjes en een fles witte wijn. De wijn was trouwens voor ons.

Carlie en de logeerhond

Voor Carlie is het de eerste keer sinds ze bij ons woont dat we een logeerhondje hebben. Ze moest even wennen maar nu gaat het prima. Aika loopt trappen, onze honden niet en het leek ons rustiger als Aika boven sliep. Gisterenavond lag Aika keurig in zijn mandje naast mijn bed.
Ik werd vanmorgen om 5.30 wakker van het geneurie van Carlie afgewisseld door de zware blaf van Casper. Het mandje van Aika was leeg. Spijkerbroek en trui maar vast aan en naar beneden.

Aika lag riant in het midden van Carlie's bed, Carlie en Casper protesteerden eensgezind tegen deze vrijpostigheid.
Aangezien ik toch wakker en aangekleed was besloot ik met Carlie en Aika vast een flinke wandeling te maken, dan kon Herman later Casper nog wat quality time geven.
Toen Carlie, Aika en ik na een minuut of tien bij de Vaart waren heb ik de honden losgelaten. Carlie rent als een hinde langs de vaart en jaagt alle slapende eenden terug het water in. Begrijpelijk, we zingen niet voor niets "alle eendjes zwemmen in het water".
Ik vond het best een fijn begin van de dag, niet koud buiten, lekker rustig en twee blij rennende honden.

Tot Aika ging zwemmen

Ik wist het nog wel, natuurlijk wist ik het nog. Ik was het vergeten of had het verdrongen, op het moment dat Aika te water ging, dacht ik: `Oh god, nee he`. Ja  wel dus, Aika zwemt meteen naar het midden van de vaart, gaat met zijn pootjes in het water slaan en maakt een geluid dat nog het meest doet denken aan een eend met buikpijn. Hij wordt gek, blind en doof als hij in het water dobbert.
Daar stond ik dan afwisselend vleiend, lief, gebiedend, boos en wanhopig de hond van mijn ex te roepen. Ik heb geprobeerd hem te lokken met koekjes. De koekjes werden en passant door Carlie uit mijn hand gerukt.

Kun je het je voorstellen: een vrouw van wat genoemd kan worden extra middelbare leeftijd, verward haar, nog niet opgemaakt, oude kleren, een been in het water, de andere knie op de modderige wal, ze roept alsmaar het Japanse woord voor vriend en wisselt dit af met grove vloeken.

Daaromheen springt een vrolijke Golden Retriever die niet begrijpt waarom ze opeens zoveel koekjes krijgt maar dankbaar misbruik maakt van de situatie.

Ik moet eerlijk zeggen dat Carlie haar best deed, ze sprong af en toe het water in en dreef Aika naar de kant. Uiteindelijk hebben we hem er zo samen uitgekregen, zij zwom hem klem en ik heb hem aan zijn staartje op de kant getrokken.

Zo mag hij alleen nog het water in

Ik was veel later dan gepland weer thuis, met twee natte honden. Ik heb Carlie verteld dat ik trots op haar ben omdat ze zo goed hielp en mijn Japanse vriend heb ik meegedeeld dat hij in de buurt van water niet meer van de lijn afkomt.
Vanmiddag gaan we even naar het Flevoziekenhuis, op bezoek bij Jan. We kunnen in ieder geval vertellen dat het goed gaat met Aika.