maandag 18 maart 2013

Een hond is geen dolfijn

Een lesje voor Carlie


"Clickertraining wordt gebruikt voor dolfijnen, en zoals de aanhef al zegt:
een hond is geen dolfijn"



Het was vanmorgen weer tijd voor een les van Yolande. We hadden veel vragen over Carlie.
Zoals ik al verwachtte gaat Carlie ons nu uitproberen. Het nieuwe is eraf, ze is thuis, ze is veilig en ze gaat nu haar grenzen verleggen. Zoals elke hond gaat ze kijken hoe hoog ze kan komen in de hiƫrarchie.

Ons analfabeetje

Daarbij is onze Carlie natuurlijk volkomen ongeschoold. Een honden-analfabeetje zeg maar.

Alle termen en commando's die voor Casper gesneden koek zijn moet zij nog leren.

Dankzij Yolande pakken we haar gedrag aan voordat het zich kan ontwikkelen tot probleemgedrag. Je merkt aan de hond dat ze het leuk vindt om voor je te werken, ze vindt het leuk als je trots op haar bent.
Daarbij is ze erg slim en leert heel snel.

Carlie zingt

Carlie neuriet, 's morgens vlak voor we beneden komen en als we wat langer weg zijn. Een paar dagen geleden kwamen we thuis en op het pad hoorden we Casper al blaffen. Cas blaft zelden. We keken door het raam en daar zaten Cas en Carlie, tegenover elkaar. Carlie hard neuriend en Casper blaffend. Net als in de mensenwereld vaak voorkomt luisterden ze niet naar elkaar.
Dit vinden wij geen aanvaardbaar gedrag. Niet dat ze niet elkaar luisteren, maar dat ze met zoveel geluid communiceren.
Carlie kwam altijd goed als ze los was, maar als ze nu een andere hond ziet kunnen we het schudden. Ook dat moet anders. Gisteren in het bos kwamen we weinig honden tegen en dan komt ze zich vanzelf melden. Toen stuitten we op een club jachthonden met bazen die zich aan het verzamelen waren voor de training, Carlie ging richting club en was op slag een beetje doof. We moesten haar gaan halen.

Ze leert het wel


We hebben vanmorgen de standaardoefeningen gedaan, de commando's die de meeste honden als pup al onder de knie hebben. 

Carlie gaat nu bij het commando "af" keurig liggen, bij het commando "blijf" blijft ze zitten waar ze zit. Casper doet gezellig mee. Ze zitten keurig naast elkaar en gaan collegiaal samen in de ligstand.

Terwijl Carlie en ik aan het oefenen waren had Casper mijn sjaal te pakken gekregen. Ik moet daar altijd erg om lachen. Fout, fout. Yolande heeft het blog over de sjaal ook gelezen en wist dus van Casper en de sjaalproblemen. Ze deed mijn sjaal om en ging heel raar met de sjaal staan doen. Cas kreeg zijn  bekende fanatieke blik en  greep de sjaal. Yolande raakte Cas even aan, zei op strenge toon "niet doen". Wat denk je, Cas laat de sjaal vallen en loopt weg.

En ik zit anderhalf uur later nog steeds met mijn sjaal om zonder dat Cas pogingen gedaan heeft mij te wurgen.

Hij doet wat ik zeg

Ik moet weer een bekentenis doen, Herman was onder de bezielende leiding van Yo met Carlie een oefening aan het doen en Yoland zei nonchalant: roep Casper even bij je en laat hem even liggen.
Ik doe altijd wat Yo zegt dus ik riep Casper. Hij kwam. Ik zei af en hij deed het.
Nu zul je zeggen hij doet wat je zegt, niets om je over te verbazen.
Nou ik verbaas me wel, sterker ik vind het een klein wonder. Ik was ook buitensporig trots op ons. Als ik dit soort stunts als normaal ervaar ben ik op de goede weg denk ik.

Yolande en Cesar


We hebben het gehad over de diverse methoden om honden op te voeden, de trend is tegenwoordig het ongewenste gedrag te negeren en het goede gedrag te belonen.  Daar ben ik al van teruggekomen toen Cas een ondernemende pup met scherpe melktandjes was. Ik kwam al negerende onder de open wonden te zitten.  De negeer-en beloontactiek was nog niet populair toen ik mijn eerste hond had en ook de clickermethode heeft me nooit aangesproken.

Hoewel ze elkaar niet persoonlijk kennen hanteren Cesar Milan en Yolande al jaren dezelfde opvoedingsmethoden. Hij op de televisie, zij houdt het intiem. Het effect is hetzelfde.
Je leert de baas hoe hij zich moet gedragen om een goed aangepaste hond te hebben.
Yoland, ik wil je nu wel even zeggen dat ik de grens trek bij de skateboard, je ziet Milan wel eens een hond uitlaten op een skateboard. Dat doe ik echt niet!!!!

Verder doe ik alles wat je zegt.
We willen twee honden die gelukkig en veilig zijn en blijven en we willen zelf ontspannen met ze om kunnen blijven gaan. Samen met Yoland zijn we op de goede weg.

Als Carlie de standaardoefeningen beheerst ga ik misschien wel een cursus behendigheid met haar doen. Daar is ze echt een hondje voor.
Leuk de mannen jagen, de vrouwen sierlijke oefeningen doen en 's avonds met zijn allen een lekkere kluif.

wat een plaatjes.










Geen opmerkingen:

Een reactie posten