Ochtendwater

Een aantal jaren geleden heeft mijn huisarts geconstateerd dat ik hoge bloeddruk heb. Dat kan, ik ben een namelijk een stresskip pur sang. En ik heb een stressvol beroep. Althans, ik maak er een stressvol beroep van. Ik stress voor mijn klanten. En daar ga ik soms erg ver in.
Ik kreeg dus pillen tegen hoge bloeddruk. Ik ben slordig met medicijnen. Ik neem ze een paar dagen trouw in en vervolgens vergeet ik ze in te nemen of ik weet niet meer of ik er al een genomen heb.
Gelukkig heb ik Herman, die legt als een gewetensgetrouwe pleegzuster bloedwijn elke dag onze pillen naast de kommen havermout.
Herman heeft ook hoge bloeddruk, een andere soort denk ik. Want hij heeft andere pillen.

Ik snap niet zoveel van de bloeddruk, Herman vertelt altijd dat hij zoveel over zoveel heeft. Ik weet alleen maar te hoog of te laag.

Als je hoge bloeddruk heb dien je je eenmaal per jaar te melden bij het Gezondheidscentrum waar een veel te dikke mevrouw je vertelt dat je af moet vallen en dat je bloeddruk nog steeds te hoog is.
Ik heb daar geen zin in, dus ik negeer die brieven.
Maar het zijn doorbijtertjes, daar bij het gezondheidscentrum. Ik kreeg nu wel een heel gedecideerde brief met het verzoek bloed, urine en bloeddruk te laten controleren.
Ze vinden me namelijk een hart-bloedvatpatiënt. Ik heb vorige week maar even gebeld voor een afspraak. De assistente constateerde ontsteld dat ik in 2010 voor het laatste bloed had laten prikken. Dat is niet waar, ik ben in 2014 geopereerd en dan doen ze ook de nodige research voor je op de operatietafel ligt.
Maar hier was in 2010 de laatste keer, zei het meisje berispend. Ok, dat zal. Ik weet niet hoe het met jullie is maar bij mij zijn de bloedprikmomentjes nu niet echt memorabele highlights in mijn leven.

Ik kon vorige week bij de balie van het gezondheidscentrum een formulier met bloedprikinstructies ophalen en een urinesetje.

Een urinesetje? Ja een urinesetje.

De laatste keer dat ik zoiets deed (zal misschien ook 2010 zijn geweest) kreeg je gewoon een plastic potje. Nu kreeg ik een compleet minilaboratorium mee.
Een geel potje, met een gat met een sticker eroverheen aan de bovenkant, drie buisjes en een instructiefolder.
Je moet in het potje plassen en dan het deksel er weer op doen.Vervolgens moet je de buisjes in het gat in het deksel doen en de buisjes vullen zichzelf. Dan moet je de buisjes drie keer draaien (????), daarna doe je de buisjes in het bijgeleverde plastic zakje, dan draai je het deksel weer op het potje, je plakt de sticker er weer op en je gooit het potje weg.

Wat een gedoe zeg, vanmorgen om 5 uur in de badkamer. Ik heb de buisjes ingeleverd, ze hebben bloed afgenomen en volgende week maandag wordt de procedure vervolgd. Dan gaan ze kijken hoe de bloeddruk is en dan hoop ik ze dat ze me weer een tijd met rust laten.