Time out

De maand maart was de meest dramatische uit mijn lange carrière als hypotheekadviseur. Banken moeten vanwege de nieuwe richtlijnen hun systemen aan gaan passen (de Mortgage Credit Directive).MCD
Alle banken hebben een andere ingangsdatum en ze hebben ook allemaal een ander systeempje uitgedacht. Dat is niet zo erg, dat went allemaal wel. Maar ze hebben ook allemaal een andere manier op de nieuwe werkwijze door te voeren. Dan zijn er ook nog banken die aan het reorganiseren zijn.
Daardoor blijven onze dossiers "oude stijl" erg lang liggen.
Te lang en wij hebben vaak niet zo lang. Klanten hebben een beperkte tijd om hun hypotheek rond te krijgen.
Ik stel er een eer in mijn dossiers allemaal op tijd finaal akkoord te hebben. Dan kan ik de klant en de makelaar bellen met een mooie mededeling en dan zijn we allemaal gelukkig.

Ik was bezig met een dossier voor een vrolijke jongeman. Hij was eerst bij een andere adviseur, dus toen ik aan het werk ging was de termijn ontbindende voorwaarden voor de eerste keer verstreken.
Ik heb hem daarna nog een keer kunnen verlengen, op 3 maart was het dossier compleet bij de bank en met wat geluk zouden ze er op 17 maart naar kijken. weer verlengen dus. Tot 17 maart.
De hele 17e maart heb ik naar de statusinformatie op het extranet van de betreffende bank zitten staren, gelukkig voor de fiatteur vond hij een onvolkomenheid. De stempel stond niet netjes op de werkgeversverklaring en daardoor was de datum ondertekening niet te lezen. Nou kun je natuurlijk de strijd aangaan, maar dat is met een fiatteur van een bank zinloos. Regels zijn regels en dit is het beleid.Klant gebeld, nieuwe werkgeversverklaring gemaild, binnen een kwartier nieuwe werkgeversverklaring ingescand. Maar toen was het bijna 5 uur. Dus makelaar bellen en vragen om nog een nachtje uitstel. Op 18 maart kwam het verlossende antwoord. Klant blij, makelaar blij, ik doodmoe van de stress.

Ik was ook bezig voor een oudere dame. In feite is ze niet zoveel ouder dan ik, maar in gevoel zit er een generatie tussen ons. Ze heeft geen email bijvoorbeeld. Dus we zijn wat heen en weer gereisd om papieren op te halen, in te scannen en terug te brengen. Het ironische van deze klant was dat ze geen hypotheek wilde. Ze wilde alleen een overbruggingshypotheek omdat ze voor haar nieuwe woning 2 weken eerder naar de notaris wilde dan voor haar oude woning. Op de oude woning zit geen hypotheek dus geld genoeg, alleen zit dat geld nu nog in de stenen van haar oude huis.
De banken verstrekken geen overbrugging meer zonder hypotheek. Omdat ze aan een overbrugging niet verdienen en aan een hypotheek wel. De hoogte van de hypotheek is aan een minimum gebonden, dat minimum is bij iedere bank anders. Ze heeft een laag inkomen, dus de hypotheek is ook aan een maximum gebonden. Er was maar 1 bank waar ik deze twee eisen kon verenigen. En die bank is aan het reorganiseren en heeft lange verwerkingstijden. Ik had weinig keus, dus offerte aangevraagd, naar klant om te laten tekenen. De dame is een beetje eenzaam en ze had zich verheugd op een gezellige middag met thee en slagroomsoesjes. Dat begrijp ik ook wel en we hebben ons gezellig keuvelend en theedrinkend door de offerte heen gewerkt. Omdat er een aantal voorwaarden in de offerte stond waar ik over in discussie moest kreeg ik een aangepaste offerte.
Weer slagroomsoesjes.

Begin maart was het dossier compleet, maar toen raakte de bank stukken kwijt. Verkeerd gekoppeld blijkbaar. Dus het dossier werd weer incompleet verklaard. En elke keer dat het dossier weer op compleet staat, gaan de twee weken verwerkingstijd in.
Dus de adviseur op oorlogspad. Bidden en smeken, vloeken en schelden, bellen en mailen,
Dat heb ik de afgelopen week gedaan. Uiteindelijk is het dossier door tussenkomst van een hoger banktiepje met voorrang behandeld. Ze hadden toch nog wat zaken gevonden die ze nogmaals ingescand wilden hebben en ze vroegen een verklaring van iets wat ik al talloze keren verklaard had.

Ik ben er de hele vorige week, inclusief de paasdagen mee bezig geweest. Ik kan dat niet van me afzetten. Het ziet er nu naar uit dat het toch nog goed gaat komen. Met dank aan de relatiemanager en excuses voor mijn hysterie.

Dan had ik eerder deze maand twee klanten die in verband werden gebracht met fraude en dan heb ik nog een klant die anders behandeld wil worden dan anderen, een beetje exclusiever.

Ik zit nu in mijn kantoortje met het gevoel dat ik droom, ik ben moe, ik neem vanmiddag maar even een time out, dan kan ik er morgen weer fel tegen aan. Vandaag even niet, normaal ben ik weerbaar. Maar bij de eerste de beste die niet aardig tegen me is barst ik in tranen uit, zo voel ik me.
En dat wil je niet als ervaren hypotheekadviseur die een behoorlijke bitch is als het klantbelang in gevaar komt.