Hoihoi

Mijn vader was een wijze man die hield van wijze uitspraken. Hij had een voorkeur voor wijze uitspraken in het Frans. Ik ben niet voor niets Francofiel.

Als ik voor een zwaar proefwerk zat, hief mijn vader zijn wijze wijsvinger, keek mij ernstig aan en zei met gedragen stem :" Repeter, repeter, repeter".

Het was mij altijd een raadsel, un mystere, waarom hij niet gewoon zei dat het belangrijk was om te herhalen. Ik begreep ook niet waarom de kreet Repeter altijd in drievoud kwam.

Een andere geliefde uitspraak van mon papa was: "c'est le ton qui fait la musique".Als ik dan treiterig vroeg: "wat zeg je, maakt Toon ook muziek?", ging hij omslachtig uitleggen wat met deze uitspraak bedoeld werd.

Mijn vader is niet meer, maar ondermeer door zijn uitspraken blijft hij altijd bij me.

Vandaag de dag, aujourd'hui communiceren we veel digitaal. Dat is een beetje een aandachtspunt, want hoe begin en eindig je een mail?

Privé begin ik een mail meestal met Hoi of Hallo. Tegenwoordig ook wel met hoihoi, dat lijkt wat vriendelijker te klinken. Zakelijke mail begin ik meestal met goedemorgen of goedemiddag. Ik heb daar tot voor kort nooit kritiek op gehad. Laatst belde een mevrouw dat ze alleen mail leest die begint met: Geachte mevrouw Zeurpiet (zo heet ze niet maar zo noem ik haar gewoon) en de mail dient ook afgesloten te worden met hoogachting.

Zelfs brieven zijn tegenwoordig wat minder formeel. Wij geven klanten een vragenlijst over hun financiële situatie en wensen. Misschien moet ik een item opnemen met "gewenste aanspreektitel per mail".

Hoewel ik de opmerking van de bewuste dame zwaar overdreven vind heeft het me wel aan het denken gezet. Ik ben eigenlijk ook wel best gevoelig over hoe een mail is opgezet.

In een gesprek heb je een direct contact, kun je reacties peilen en je kunt zo nodig gedane uitspraken bijstellen en nuanceren.

Met een mail ligt dat anders. Soms is een mail in haast opgesteld, soms is iets wat ongelukkig geformuleerd waardoor de lezer zou kunnen denken dat er iets aan de hand is. Om dit soort misverstanden te voorkomen formuleer ik tegenwoordig behoorlijk zorgvuldig.
Natuurlijk niet aan degenen die mij goed kennen, die nemen mij en mijn formulering zoals wij zijn.

Het gaat bij mailcontact niet alleen om de formulering, ook letters en leestekens zijn essentieel.
Ik had jaren geleden een klant die als hij een mail stuurde naar zijn scherm bleef staren tot hij een antwoord had. Dat lukte niet altijd per kerende mail en dan stuurde hij na een kwartier een herinnering. Bij onderwerp stond dan REMINDER.
IK WERD DAAR DWARS VAN, IK DACHT DAN: LAAT MAAR EVEN WACHTEN.

Hoofdletters, op de één of andere wijze zijn ze, als er geen taalkundige noodzaak voor is, opdringerig en wat brutaal.

Je ziet ook wel eens teksten van mensen die met effect schrijven, alsof ze praten. Een beetje zo:

Het is moeilijk voor je NATUURLIJK begrijp ik dat!!!!!! Maar......... Waarom zou je het niet eens ANDERS benaderen???????? En WAT bedoel ik daarmee??????  IK bedoel.............Je moet het zelf weten, MAAR......denk er eens over!!!!!!

Ik weet niet hoe het met jullie is, maar ik vind het irritant, ik gebruik hoofdletters en leestekens alleen als het nodig is.

Als mijn vader het mailtijdperk had meegemaakt had hij gezegd of geschreven:

"C'est le TON qui fait.........la MUSIQUE!!!!!!!