zaterdag 24 januari 2015

Boekenplankje bij de bieb

Sinds de komst van de e-reader ben ik niet meer in de bibliotheek geweest. Vroeger haalde ik regelmatig een stapel boeken en kreeg even regelmatig vermanende briefjes van de zeer correcte en stralende bibliotheekmevrouwen dat ik mijn boeken terug moest brengen. Als ik er aan dacht liep ik zelf even naar binnen om een verlengstempeltje te halen.

In de vakantieperiode mocht je tien boeken meenemen en ze wel vier weken houden. Als ik tijd heb zijn tien boeken geen uitdaging. Integendeel daar kom ik geen drie weken vakantie mee door.

Als je een vliegvakantie houdt op Tenerife ofzo neem je geen tien boeken mee. Dan zit je alleen al wat lectuur betreft aan je gewicht en een verschoninkje voor tijdens de vakantie is ook wel lekker.

Tijdens zo'n vakantie neem ik mij voor mijn leesvoer te rantsoeneren. Maar dat kan niet, zoals met alles ben ik ook met lezen mateloos. Met het gevolg dat je aan het eind van de vakantie gedwongen aan de Engelse Boeket- of intiemreeks gaat.

Als we met de honden naar een bungalowtje in de bossen of aan het strand gaan is er in de auto wel plek voor een stapel boeken. Heerlijk, lange boswandeling en 's middags de honden slapen en wij allebei met een boek op de bank. Voor mij de vakantie.



Tot we een aantal jaren geleden met onze Golden Joy en een nog jonge Casper twee weken naar Vlieland gingen. Op Vlieland mag je de auto niet meenemen. Dat is geen probleem want bagagevervoer is prima geregeld en ons huisje was op loopafstand. Maar je moet wel selectief zijn in wat je meesleept voor een vakantie.  We hebben al één koffer met hondenaccessoires (kussens, eten, bakken, kluiven en ballen). Dan hebben we samen nog een koffer. Maar veel ruimte voor boeken is er niet. Herman had dit probleem voorzien en op mijn verjaardag voor de vakantie op Vlieland kreeg ik een e-reader.

Je moet er even aan wennen, maar al gauw was ik volkomen verslaafd aan mijn roze boekje. Ik had twintig boeken bij me, gewoon in mijn handtas. Als je geen leesbril bij de hand hebt zet je de letters wat groter. Natuurlijk ken ik de argumenten van iedereen dat het zo'n bijzondere sensatie is een papieren boek in je handen te houden. Dat heb ik alleen met studieboeken, dan is het handig om terug te bladeren. Daarbij staat het interessant op de salontafel. Je maakt meer indruk met een naslagwerk over familierecht en een goed boek over NLP dan met een verslag over een sappige moord.

Verder heb ik geen last van het verlangen naar een papieren boek. Ik lees in bed altijd nog even en als ik in slaap val onthoudt mijn boekje waar ik was. Het is makkelijk hanteerbaar en je komt met een lichte aai op de volgende bladzijde.

Mijn roze boekje is zo intensief gebruikt dat hij wat traag werd in gebruik. Na mijn operatie kreeg van Herman een opvolger. Deze is nog mooier, hij heeft namelijk een verlicht scherm. Je hebt niet eens meer een leeslampje nodig.

Mijn roze boekje ligt hier nog wel, daar ben ik net zo aan gehecht als sommige mensen aan hun complete boekenkast.

Ik was helemaal gelukkig toen de bibliotheek ook overging op de e-boeken.
Maar dat heeft ook wel wat nadelen. Je mag maximaal vijf boeken per keer op je boekenplankje zetten en die vijf boeken kun je downloaden en via de computer op je e-reader zetten. Simpel hè?

Alleen als je vijf boeken hebt "geleend", kan er niets meer bij op je boekenplankje, Dus als je veel leest (bijvoorbeeld als je herstellende bent van een operatie) moet je drie weken wachten tot je boekenplankje leeg is.
Dus de oplossing is gedoseerd downloaden.
Dan ben je hersteld en het gewone drukke leven gaat zijn gang, dan zijn er weken dat ik niet meer lees dan een paar bladzijden per dag.
Het kan dan voorkomen dat je denkt: "He, lekker een paar uur lezen in het spannende boek waar ik mee bezig ben".

Je gaat er lekker voor zitten, je maakt je boekje wakker en stelt hem in op lettergrootte en lichthelderheid en je verwacht de laatst gelezen bladzijden te zien. Nou dat gaat niet door, niet bij een e-boek van de bieb.

Je ziet een wit schermpje met de botte mededeling : "Dit bestand kon niet worden geopend".

De leentermijn is voorbij en je zult nooit weten wie die dame heeft vermoord die zwaar mishandeld in een greppel is gevonden door een stel dat net van een bruiloft kwam.

Dat voelt als een klap in je smoel.  Dus met de boeken uit de bieb en de e-reader heb ik er een probleem bij, ik moet agenderen hoeveel tijd ik de komende tijd heb om te lezen en ik moet bijhouden wanneer welk boek van mijn boekenplankje wordt gegooid.

Ik heb het druk de komende dagen,ik ben weer uitgenodigd voor wat Permanente Educatie, dus ik heb vannacht doorgelezen. Anders had ik ook niet geweten wie de kunsthandelaar op bloedige wijze had afgeslacht.

Leuk dat de bieb meegaat met de vooruitgang. Nu nog een elektronisch verlengstempeltje.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten