Dan moet ik 's morgens 30 meerkeuzevragen beantwoorden. Ik heb hard geleerd, dus het zou moeten kunnen lukken. Als ik maar goed lees. Als ik maar niet, terwijl de examenzenuwen mijn strot dichtknijpen een woordje in de vraag over het hoofd zie.
Als ik de eerste vraag maar meteen weet, dat weet ik van vorige MC beproevingen, dan ga ik verder wel lekker. Als ik de eerste vraag niet weet dan zit ik naar de volgende vragen te staren alsof ze uit pure joligheid het examen dit jaar in het Fins hebben gemaakt (heb een tijdje een Finse schoonzoon gehad, maar de relatie hield geen stand). Ik ben redelijk in mijn talen, maar met Fins moest ik al snel afhaken. De Italiaanse schoonzoon is gebleven en dat is aan mij te horen. Als ik de eerste vraag mis moet ik mijzelf bij elkaar pakken en me concentreren op vraag 2.
MC staat voor Multiple Choice, dat weet iedereen, Mijn docent bij Lindenhaeghe noemt het Multi Casino en voor mij zijn het al mijn hele leven mijn initialen, MC, Marianne Croes.
MC staat voor keuze, voor gokken en voor mij. Kiezen kan heel moeilijk zijn voor mij. Ik kan soms niet eens kiezen wat ik aandoe. Dan heb ik mij, voor ik de deur uitga, al 4 keer verkleed. Dan zit niets lekker. Soms als Herman vraagt "Wat zullen we eten?" , dan weet ik dat zo niet. Dat vindt hij irritant, dus daar heb ik het volgende op verzonnen.
Ik heb mijzelf de keuze gegeven tussen andijviestamppot en nasi. Dat maakt het leven stukken eenvoudiger. Geen multiple choice meer maar dual choice.
Gokken is een stuk eenvoudiger, als ik denk aan gokken krijg ik een gevoel van roekeloosheid, met andere woorden, ik doe maar wat. Dat is op het examen niet handig, dan moet er toch enige redenering aan het kruisje voorafgaan. Dan moet je kiezen tussen de twee minst onwaarschijnlijke en dan kom ik weer in mijn twijfelzone. Dat moet niet, daar heb je de tijd niet voor.
Na de MC mag MC even lunchen, we hebben een uur pauze. Even naar het toilet en een broodje eten. Vooral mijn klasgenoten mijden want een discussie met MC over MC is uit den boze. Dan gaat MC weer twijfelen en dat is funest voor de middagopgave.
Dat is de Casus, ik heb een stapel casussen (in goed Nederlands gevallen) hier naast me liggen. Ik ga zo weer beginnen met een geval.
Ik denk dat ik over 11 nachtjes pas weer tijd heb voor een blog. De vraag is of ik er dan zin in heb, maar dat is afwachten.
Voorlopig schrijf ik niet, maar ik praat ook niet normaal, ik denk zelfs alleen maar in berekeningen en wetteksten. Ik droom van vermogensverdelingen en pensioenvereveningen.
Ik zit, als ik even niet aan het leren ben, doorlopend in mijn hoofd te repeteren. Als jullie me tegenkomen en ik groet niet is dat niet persoonlijk bedoeld. Ik zie jullie niet eens. En als het jullie opvalt dat ik in mezelf praat, grote kans dat ik een draagkrachtberekening loop te herhalen.
Mijn hoofd is een ladekastje op dit moment. Ik zorg dat alle laadjes netjes opgeruimd zijn volgende week woensdag. Dan zet ik op de laadjes wat er in zit en dan hoef ik op het examen alleen maar op juiste moment het goede laadje open te doen.
Dan doe ik donderdag niets, dringend advies van mijn docent. En op dit moment is Leo's woord wet.(tot het examen, Leo).
Vrijdag examen en na vrijdag zal wel een zaterdag komen. Dan kan ik mijn ladekastje ergens neerzetten. Wat erin zit heb ik allemaal nog nodig, maar dan is er mijn hoofd ook weer plaats voor andere dingen.
 |
| Waar heb je het over, mens? |
Dan is er weer tijd om een boek te lezen, om verder te denken over de nabije toekomst, om een film te kijken. Om lekker lang de bossen in te gaan. Om af te spreken met vrienden. Dan zeg ik iedereen weer gedag als ik met de honden loop. Die zullen ook wel blij zijn als ik weer gewoon tegen ze praat:
"blijf, zit of los" in plaats van: "Ouderschapsplan en Heffingskorting". En dan is er natuurlijk ook weer tijd voor mijn grootste hobby: lekker bloggen.
Tot dan allemaal, liefs van MC
Geen opmerkingen:
Een reactie posten