Vandaag had ik een druk programma, dus vroeg op. Voor ik in actie kom wil ik drie dingen: mijn email lezen, een grote kop koffie en het ochtendnieuws kijken.
Drie uitstekend te combineren activiteiten. Terwijl ik met een bak koffie zat te wachten tot mijn oververmoeide laptop in actie kwam keek ik naar Wakker Nederland.
Er was een of andere deskundige die iets intelligents zei over ik weet niet meer wat. Hij werd door de verslaggever bedankt voor zijn deskundige mening en de deskundige reageerde op het bedankje met een beleefd: "alsjeblieft".
Ergerlijk vind ik dat, wij leerden vroeger het verschil tussen alsjeblieft en tot je dienst. In het Nederlands leren we dat klaarblijkelijk niet meer. In het Italiaans is het nog heel duidelijk, daar heb je "ecco" (voor als je iets tastbaars geeft en "prego" (voor als je iemand een dienst bewijst).
Stel, iemand vraagt je op straat de weg (dit is een voorbeeld, ik zou niemand aanraden aan mij de weg te vragen) en je geeft die persoon een plattegrond van de stad, dan zeg je "alstublieft", je geeft namelijk iets tastbaars. Als je uit je hoofd, verbaal de te volgen route uitlegt en de persoon in kwestie snapt je (of doet alsof) en zegt: "dank u wel", dan zeg je "tot uw dienst". Je geeft niets, maar je bewijst iemand een dienst.
Terwijl ik hier over zat te peinzen verscheen een lifestyledeskundige op de buis. Ik vind dat nogal een vaag beroep. Wat doe je als je lifestyledeskundige bent? Voor zover ik het begrijp zeuren ze vooral over de kleding van anderen. Volgens de lifestyledeskundige vanmorgen ging een huwelijk niet over een leien dakje.
Ik was net op en zat al in de tweede taalkundige puzzel. Ik moest echt even denken, ze combineerde de uitdrukking "het gaat niet over rozen" en "het ging niet van een leien dakje".
Intussen was mijn laptoppie tot leven gewekt en ik las op facebook een persbericht over een ondernemer die failliet was gegaan maar intussen weer ondernemer was en zijn nieuwe bedrijf had ingericht volgens de lean en mean formule.
Lean en mean? Lean is slank en mean gemeen, zoveel wist ik ervan. Maar of het marketingtechnisch nou zo slim is je bedrijf als mager en gemeen aan te prijzen?
Gelukkig hebben we Google. Lean is inderdaad afgeslankt en mean is in deze context niet gemeen maar doeltreffend.
Het komt erop neer dat je met een kleinere personeelsbezetting accurater gaat werken. Een interessant concept wel. Met mijn woeste toekomstplannen bedacht ik dat ik dat mean wel ga redden. Als ik voornamelijk alleen ga werken moet ik voor lean nog wat moeite doen.
Lean en mean, ik kan er niets aan doen, ik dacht aan Lien en Mien.
Lien en Mien waren de zusters van mijn opa, mijn oudtantes dus. Ik herinner me Lien en Mien als twee bejaarde schommels die hun boezem als bijzettafel gebruikten voor hun koppie thee en hun moorkopje.
Lien en Mien waren noch lean, noch mean. Ze waren niet slank en ze waren niet gemeen en trouwens niet doeltreffend ook.
Wat de toekomst ook brengen moge, ik zal mijn toekomstige bedrijf niet aanprijzen als lean en mean,
het klinkt mij teveel als Lien en Mien en daar heb ik heel bijzondere herinneringen aan. Twee gezellige dikke tantes met een enorme bos hout voor de deur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten