Adieu

Het leven bestaat uit afscheid nemen,elk einde is een nieuw begin, partir c'est mourir un peu en zo kan ik nog wel even doorgaan.

De afgelopen jaren heb ik weer heel wat keren afscheid genomen. Mijn goede vriend Jaap is overleden, hij komt af en toe nog gezellig spoken in mijn dromen. Mijn Jack Russell Jim is ook overgegaan naar een volgende fase. Ik vergeet hem nooit en ik denk minstens een keer per dag aan hem. Onze mooie Golden Retriever Joy heeft zich volkomen onverwacht bij Jaap en Jim gevoegd. Weer een afscheid met veel pijn en tranen.

Mijn mooie make-up tasje van Oilily heeft de strijd tegen de uitpuilende inhoud van mascara en lipsticks op moeten geven. Ik kan hem niet weg doen, hij staat op het kastje in de slaapkamer nutteloos mooi te zijn.

Mijn prachtige zonnebril van Versace heeft in de Ardennen zijn eigen weg gekozen. Ik hoop dat een frivole Belgische dame hem gevonden heeft en hem meeneemt op leuke dagtochtjes, hij was mooi en duur en weg.

Mijn ketting van Ti Sento, ooit in het vliegtuig op de terugweg vanuit Curaçao gekocht, is weg, al heb ik de vage hoop dat hij nog ergens in een laatje sluimert. Nu mis ik hem.

Mijn gouden Creolen, stuk zijn ze. Ik had jaren geleden van mijn exman (voor hij ex was) gouden creolen gekregen, ik heb ze jaren dag in dag uit in gehad. In het album van Jimmy, van pup tot oude hond, sta ik op elke foto met die creolen in. Ze gingen stuk en werden gemaakt, uiteindelijk was er eentje zo stuk dat verder repareren onmogelijk was. Ik kreeg creolen van Herman,  voor mijn verjaardag een paar jaar geleden.Casper was nog pup en hing in een van mijn bellen. Stuk. Ik heb jaren rond gehuppeld met links een Creool gekregen van mijn ex en rechts een Creool van mijn man Herman. Het is nooit iemand opgevallen. Helaas gaven ze allebei de geest en tot mijn grote verdriet moest ik zonder Golden Earrings door het leven.
Op mijn afgelopen verjaardag kreeg ik van Herman nieuwe Creolen. Gelukkig.

Afgelopen najaar verloor ik mijn baan en daarmee mijn zelfvertrouwen, mijn structurele dagindeling en mijn collega's, om nog maar te zwijgen van een vast inkomen en een pensioenopbouw.

Met al dat verlies merk je wel weer hoe sterk en flexibel een mens is. Jaap en de overleden honden worden zo langzamerhand dierbare herinneringen. Het mooie make-up tasje heeft ook een opvolger, een karakterloos maar functioneel exemplaar. de zonnebril van Versace komt nooit terug, ik zal nooit meer zo frivool veel geld neertellen voor een zonnebril, ik koop wel een praktisch en niet te duur exemplaar.

Ik ben bezig met de kasten op te ruimen, dus de ketting van Ti Sento komt misschien wel weer tevoorschijn.

En de afgelopen tijd werd het duidelijk dat ik afscheid moest nemen van een heel trouwe vriend, mijn eigen, oudvertrouwde laptopje. Ik heb heel wat geheimen aan dat topje toevertrouwd, al mijn blogs heb ik erop geschreven. Elke ochtend liet hij me zien wie me gemaild had en wat al mijn vrienden op facebook hadden geplaatst. Elke ochtend zei ik eerst de honden gedag en meteen daarna de laptop.

Hij was oud, hij startte steeds moeilijker op en de laatste weken soms helemaal niet meer. Soms had hij nog een goede dag en kon ik de nieuwste foto's en het laatste blogje aan hem kwijt. Maar betrouwbaar was hij niet meer. Hij had ook Windows XP, dus ik wist dat het afscheid eraan kwam.
Ik had het er moeilijk mee, ik ben gewend aan een laptop in de buurt voor de plotselinge inspiratie.
Van de week heb ik afscheid van hem moeten nemen, hij kon echt niet meer. Ik had wat op wat extra geld gerekend om een nieuwe te kunnen kopen. Dat geld kwam niet, besloot degene die mij dat zou betalen. Ook weer een illusie waar ik afscheid van moest nemen. Gelukkig was er toch wat laptopgeld en hier staat hij, op dit moment tik de eerste blog op mijn nieuwe topje. Ik zou bijna zeggen dat hij standaard op een hoek van de eettafel staat, ware het niet dat wij een ronde eettafel hebben.

Vaarwel en bedankt oude Dell en welkom mooie nieuwe Toshiba, bedankt Herman en Ronald, voor het uitzoeken van mijn nieuwe vriendje.Bedankt Janwillem voor het meedenken.

Ik ben een dankbaar mens, ik heb mijn man, ik heb mijn goede vriend Ronald, mijn super stiefzoon Janwillem, nog een aantal heel trouwe vrienden, twee geweldige honden Casper en Carlie, nieuwe creolen en mijn prachtige nieuwe laptop, ik heb een WW uitkering en een positieve instelling.

Alles komt wel goed, alles is weer in orde, alleen nog een zonnebril en een baan.