Sinds de WFT (Wet Financieel Toezicht) en de AFM (Autoriteit Financiële Markten) ons bewaken is ons leven totaal anders geworden.
Begin jaren tachtig werd ik, min of meer bij toeval, hypotheekadviseur. Met tabellenboek, rekenmachine en blocnote verkochten we halverwege de jaren tachtig in 1 avond een heel nieuwbouwproject en we sloten ook nog eens alle hypotheken. Het leven was toen nog vrij simpel. Er was een nieuwbouwproject, er stond een advertentie in het plaatselijke krantje, we huurden een zaaltje en we begonnen om 8 uur 's avonds. Eerst gingen we met zijn allen, bouwer, iemand van de gemeente, iemand van de bank en wij van de makelaardij, in de plaatselijke kroeg een biefstukje eten. Almere was toen nog bescheiden van opzet en ook horecatechnisch was er niet veel keus. We hadden een Chinees en Karel. Karel was een soort bruin café, gesitueerd naast ons kantoor, dus Karel was meestal uitverkoren om ons avondmaal te verzorgen.
Om 8 uur stonden we in ons gehuurde zaaltje en om 1 uur 's nachts was het hele project verkocht en waren alle hypotheken gesloten. Dat gingen we vervolgens met zijn allen weer vieren bij Karel met als gevolg dat we de volgende ochtend met witte gezichten en kleine oogjes de administratie van ons succes moesten verzorgen. Om een uur of vier waren we zo tevreden met onszelf en onze prestaties dat we dat bij Karel weer even gingen vieren.
Onze klanten wilden alleen maar weten of ze het huis konden betalen en wat ze daar per maand voor gingen betalen.
Dat willen klanten nog steeds, in een eerste gesprek wil een klant niet anders.
Jammer, lieve klant, dat mag niet meer. Voordat ik jullie mag vertellen of jullie je droomhuis kunnen kopen en wat jullie dat per maand gaat kosten, moet ik jullie situatie inventariseren. Vervolgens moet ik die situatie gaan analyseren. Ik moet jullie allerlei documenten meegeven, voor de ontvangst daarvan moeten jullie tekenen.
Ik moet er vreselijk voor zorgen dat jullie me nergens op kunnen pakken. Ik moet in kaart brengen wat het effect van overlijden of langleven op jullie financiële situatie is. Ik moet jullie een arbeidsongeschiktheidsverzekering voorrekenen en adviseren en als jullie zo'n verzekering niet willen moeten jullie daarvoor tekenen. Want ik moet voldoen aan mijn zorgplicht. Dat moet ik ook allemaal vastleggen. Ik had altijd al vaak zorgen om jullie, maar nu is dat verplicht.
Ik moet ook de hele tijd cursussen doen, ik moet voldoen aan de Permanente Educatie. Het is goed dat de kennis van jullie adviseur up to date is.Dus ik ben regelmatig niet op kantoor omdat ik permanent onderwezen moet worden. Niet erg, ik vind het zelfs wel leuk. Maar het is wel tijd die ten koste gaat van de tijd die ik aan jullie en jullie dossier kan besteden.
Ik moet nu ook weer een dag van jullie tijd afblokken omdat ik een nieuw Dienstverleningsdocument moet maken.
Ik moet binnenkort ook weer examen doen, ik zit nu aldoor te leren zodat ik alles wat ik nu misschien even op moet zoeken uit mijn hoofd weet. Ik kan jullie de komende maanden uit mijn hoofd vertellen op hoeveel extra pensioenjaren jullie recht hebben als jullie van werkgever gaan veranderen.
Na die paar maanden zoek ik het weer op, geen punt, ik weet het te vinden.
Ik denk dat de wetgever heel goed bezig is, het is goed dat het advieskaf van het advieskoren wordt gescheiden, ik denk alleen dat ze een ding vergeten in het hele traject. En dat is dat jullie en wij mensen zijn.
Dat onderling vertrouwen onmisbaar is. Voor jullie was en is het belangrijkste dat jullie vertrouwen hebben in degene die jullie zaken behartigt. Dat jullie weten dat die persoon er voor jullie is, alleen voor jullie.
Natuurlijk is de kennis belangrijk, maar minstens zo belangrijk is dat je weet dat jullie adviseur er voor jullie is en voor jullie vecht als het nodig is.
Dus lieve klant, we doen wat we deden, we gaan gezellig met een bak koffie erbij kijken wat voor jullie het beste is.En net als altijd zal wat jullie graag willen soms niet kunnen of niet aan te raden zijn. En vaak kan het wel en dan gaan we samen het traject in en dat brengen we samen tot een goed einde. En dat we met zijn allen aan wat meer formaliteiten moeten voldoen, och dat nemen we met zijn allen voor lief.
Want we willen niets anders dan vroeger, een verantwoorde hypotheek en tevreden klanten.
Want het is zo simpel:
a. het inkomen is toereikend voor de gewenste hypotheek
b. het huis is niet te duur voor het inkomen
c. jullie kunnen het huis kopen en de hypotheek betalen
Wat is het juiste antwoord a, b of c?
Welk antwoord jullie ook gegeven hebben lieve klanten, jullie zijn in ieder geval geslaagd. Nu de adviseur nog voor weer een examen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten