zondag 7 februari 2016

LEGGE

Toen Herman en ik gingen samenwonen in het huis waar ik al woonde, nam hij ondermeer zijn bed mee. Een groot bed, een mooi houten bed met aangebouwde machtkastjes. We dienden van 2 kamers 1 te maken om het bed de benodigde ruimte te geven.
Het bed waar ik tot die tijd in sliep was een soort brede twijfelaar, toen ik dat bed kocht had ik nog het plan de rest van mijn leven als vrijgezel te slijten. Het was een waterbed.
Op een gegeven moment kreeg ik wat pijnlijke gewrichten en ik hoorde van iemand dat zij baat had gehad bij een waterbed.
Ik had er eigenlijk niets mee, om de een of andere reden had ik het idee dat je misselijk zou worden op een waterbed.
Toch stapte ik op een zaterdagmiddag een waterbeddenwinkel hier in de buurt binnen.
De winkel bestaat niet meer. Ze hadden echt alleen maar waterbedden en onduidelijke waterbedbenodigdheden.
Ik stond dus die zaterdagmiddag te midden van een hele verzameling waterbedden.

"Wat ken ik voor je doen zus?"
Ik reageerde niet meteen, ik was namelijk allang geen zus meer genoemd. Maar de waterbeddenverkoper, een stevige man met enorme getatoeëerde onderarmen en een zwaar shaggie in zijn linkermondhoek, had het wel degelijk tegen mij.

Ik vertelde van mijn pijntjes en het advies dat ik had gekregen.
Hij hield zijn hoofd wat scheef,  kneep zijn ogen een beetje dicht en bekeek me van top tot teen.

"Ik sien het al",  hij liep naar een bed toe, gebaarde me dichterbij te komen, wees op een bed en schreeuwde me toe : "LEGGE!".
Een tikkie gegeneerd ging ik op het bed liggen. Het resultaat was niet wat de man verwacht had, hij trok me aan mijn arm van het bed af, sleurde me mee naar een ander bed en riep "LEGGE!".
Bed twee was het duidelijk helemaal voor mij, we sloten de koop en hij zei bij het hartelijke afscheid:
"Nou zus, volgende week heb jij je bedje en dan kan jij lekker legge."
Inderdaad werd binnen een paar dagen het bed geleverd, gevuld met water uit de badkamer, de waterzak kwam in een bak te legge, de temperatuurregeling werd me uitgelegd en ik kon legge.

Ik moest iedereen gelijk geven, ik lag heerlijk en sliep prima.

Een paar maanden later sprak ik een kennis, zij vertelde dat haar oude waterbed lekte. Ik riep meteen enthousiast, dan moet je naar die winkel gaan, goede service, snelle levering en niet duur en mag ik mee.
Ik vertelde mijn ervaring met LEGGE en samen gingen we richting winkel. Als een ander het commando "LEGGE" krijgt is het nog leuker. Ik hielp zelfs, wees naar een bed en riep "LEGGE".
De verkoper keek me wat geïrriteerd aan en zei: "Nou zus, jij heb er geen kijk op", hij wees op een ander bed en blèrde :" LEGGE".
Volgens de deskundige was dit het juiste bed voor mijn kennis. Er was alleen een probleempje, het bed was niet op voorraad, hij kon het wel bestellen maar daar zou toch een aantal weken overheen gaan.
Mijn kennis vertelde het verhaal van haar lekkende waterbed, hij stelde wat gerichte vragen en greep zijn telefoon, hij zou proberen het bed in een paar dagen  bij haar te hebben.

De telefoon werd al snel opgenomen en na de begroeting : "Hee alles goed, pik?" sprak Legge de zin die ik nooit zal vergeten:

"Luister pik, ik heb hier een frau met een lek op der lasnaad...."

De rest van de transactie heb ik niet meegekregen, ik had het plotseling heel  benauwd en moest naar buiten. Later hoorde ik van mijn kennis dat het bed binnen een paar dagen geleverd was, we keken elkaar aan en riepen tegelijk, heel hard: LEGGE".





Geen opmerkingen:

Een reactie posten