Op facebook ben ik lid van een aantal besloten groepen. Ik weet niet hoe je dat noemt,of je nou lid bent van zo'n groep of aangesloten bent, maar jullie weten wat ik bedoel. De beheerder van een besloten groep heeft veel macht.
Je meldt je aan en je wordt al dan niet geaccepteerd, als je geaccepteerd wordt moet je daar dankbaar voor zijn, want acceptatie in een besloten groep is een eer. Ik ben bijvoorbeeld lid van een groep met de veelzeggende naam "Nederlandse Labrador Vrienden".
Het is best leuk om al die verhalen te lezen van mede-labradoreigenaren, het is nuttig om ervaringen uit te wisselen en het is geweldig om al die foto's van aanbiddelijke puppy's te zien. Ik heb ontdekt dat een beetje hondenkenner tegenwoordig pupperds zegt in plaats van puppy's. Vraag me niet waarom, puppy's of pupperds, de filmpjes blijven leuk.
Nu we het toch over taal hebben, ik heb best moeite met van die clichématige, zogenaamd grappige woordspelingen. Zoals een verkoopster bij een drogisterij die, als je braaf staat te wachten om te mogen afrekenen, in het voorbij rennen jolig roept: "Een monumentje, hoor".
Wat ik ook vreselijk vind is als je oude oom aankondigt dat hij nog een leuke "Anneke Dote" kent.
Ik kan niet lachen om die versleten woordgrapjes .Er zijn ook mensen die op je verjaardag niet gewoon "gefeliciteerd" zeggen of voor mijn part "van harte", nee ze zeggen "gefeliciflapsteerd". Ik hou er niet van. In de besloten labradorgroep schrijven wij als Luna of Bobby jarig is : "gefelicilabsteerd"
Want wij, labradorkenners, zeggen niet alleen "pupperds", wij noemen onze Labrador kortweg Lab. Wij hebben ook leden in onze besloten groep die hun Lab Lap noemen. Dat vind ik nou weer raar, als ik zeg: "ik heb een zwarte lab" heb ik het over de hond en niet over een sprei of een fleecedeken.
De lapzeggers wensen de jarige honden dan weer een "gefelicilapsteerd".
Ik etaleer Casper ook op onze besloten groep op zijn verjaardag, dan krijgt hij, voor de foto, een slinger om zijn nek die we een paar dagen later op Koninginnedag zelf omdoen. Sommige mensen zetten hun lap een feestmutsje op, maar daar zijn wij niet zo van, Cas en wij. Op zijn verjaardag kijk ik in de loop van de dag af en toe wie onze kanjer felicilabsteert en van welke collega-labs (of lappen) hij kwispels, poten en lebbers krijgt.
Ik heb ontdekt dat je in zo'n groep nooit je mening moet geven. Voor je het weet heb je pagina's vol verontwaardigde reacties. Iedereen weet beter wat het beste voor een lab is. Als je bijvoorbeeld zou posten dat je je hondenvolkje getracteerd hebt op een lekker kluifje, blijkt dat kluifje vergif te zijn. Of lees je opeens dat er honden in net zo'n kluifje gestikt zijn. Je kunt dan niet anders dan de kluifjes die je nog had weggooien en je schuldig voelen omdat je je beesten aan dit gevaar hebt blootgesteld.
De labs mogen meer niet dan wel, overal dreigt gevaar. Wat ook niet op prijs wordt gesteld in een serieuze besloten groep is humor. Je mag labiel zijn of je belabberd voelen, je mag niet jolig zijn.
Dat heb ik gemerkt toen ik reageerde op een vraag hoe het gesteld was met de opvoeding van je lab en jou. Ik heb naar waarheid verteld dat Casper het prima geregeld had, wij hebben in zijn ogen allebei onze taken om zijn leven te veraangenamen en hij heeft ons uitstekend onder controle.
Dat was erg fout, want je moet leiding geven en je hond mag niet de baas zijn, 3 bladzijden vol ernstige vermaningen kreeg ik. Er was slechts één mede-labeigenaar die een vrolijk "hahahaha" liet lezen.
Ik heb me maanden aan de groepsregels gehouden : "geen humor" en mijn eigen regel "geen discussie". Tot er afgelopen week een post was van een lapvrouwtje dat zich zorgen maakte om de grootte van de geslachtsdelen van haar mannelijke lap. Casper ligt regelmatig op zijn rug met zijn hele pasen-en- pinksteren (zo noemde oma dat) in de lucht en ik heb me nog nooit afgevraagd wat de normale lapmaten zijn. Ik heb die verontruste bazin als commentaar gegeven dat de lapmannen in ieder geval zelf geen complexen zullen krijgen en ze zien elkaar wel natuurlijk. Casper gooit zijn poot soms zo omhoog dat hij staat te wankelen, maar ik heb nog nooit twee reuen elkaar stiekem de maat zien nemen.
Ik had nog niet op "plaatsen" getikt of ik had al spijt. Ik log voorlopig niet in op de besloten lapgroep, er zijn natuurlijk hele discussies gaande over de maat van de piemel en de ballen van je lab. Iedereen blijkt opeens deskundig te zijn op dat gebied. Ik vermoed dat ik niet meer kan inloggen, ik zal wel geroyeerd zijn wegens belabberd commentaar. Want ook die macht heeft de beheerder van een besloten groep. En anders zijn er wel beslotengroepsleden die eisen dat iemand die de Lap niet serieus genoeg neemt verwijderd wordt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten