Problemen zijn lessen, obstakels uitdagingen en onmogelijkheden uitnodigingen.
Het leven verloopt niet altijd even gladjes, soms heb je problemen of je komt obstakels tegen en dan denk je de hele tijd: "dit kan ik niet, ik kan niet meer".
In zo'n periode is wat steun van buitenaf erg fijn. Ik krijg elke dag wat vaste mails. 1. Beter Engels 2. Beter spellen en 3. Spirituele wijsheden om de dag door te komen. Heerlijk is die laatste, ik had problemen, obstakels en onmogelijkheden en opeens had ik lessen, uitdagingen en uitnodigingen.
Beter Engels en beter spellen doe ik dagelijks om mijn hersens te trainen en beter Engels en Nederlands te leren natuurlijk.
Het is een goed begin van de dag, hersentraining, spirituele troost en havermout met honing.
Als ik merk dat ik mij ga verliezen in eindeloos en zinloos gepieker denk ik aan Mevrouw de Vos. Tijdens een van mijn vakantiebaantjes heel vroeger was mevrouw de Vos mijn cheffin. Mevrouw de Vos was niet echt een positief en vrolijk vrouwtje. Voor mevrouw de Vos was het leven lijden, zuchten en steunen.
En dat niet af en toe een daggie zoals we allemaal wel hebben, nee, Mevrouw de Vos verkeerde doorlopend in deze nare gemoedstoestand. Als mevrouw de Vos, heel af en toe, een aanval van optimisme had, zei ze zuchtend : "Ach, je moet maar so denke, over 75 jaar hebbe we allemaal schellepies op onze kop".
Ik denk dat nu ook wel eens als het tegenzit en als ik op het strand loop.
Vanmorgen opende ik mijn spirituele mail en las bovenstaande spreuk. Mijn inspirators zijn niet helemaal gek en elke dag komt er onder de spreuk wat reclame. Voornamelijk voor spirituele boeken.
Ik lees die reclame wel en die boeken nooit. Ik doe het wel met de spreuken, ook vanmorgen werd er een boek onder de aandacht gebracht. Een van de stellingen van de auteur schijnt te zijn dat positief denken niets oplevert en alleen maar energie kost.
Snappen jullie het nog? Ben ik al maanden bezig met positief denken, met visualiseren wat ik wil bereiken, met positieve rust in mijzelf creëren en dat is allemaal voor niets geweest?
Ik zal me toch wat nader in dat boek verdiepen, want ik moet er toch niet aan denken dat ik het positief denken nu weer overboord moet zetten. Dan heb ik alleen de dagelijkse spreuken en de schellepies van mevrouw de Vos nog om me door het leven te helpen.
Het lijkt een beetje op gezonde voeding vind ik, de ene dag eet ik 's morgens een stevige bruine boterham in de overtuiging dat het goed is en de volgende dag moeten we aan de havermout.
En nu zou positief denken niet meer mogen? Dan heb ik een aardig probleem met daarbij een obstakel, dat is toch een onmogelijkheid?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten