Vuurwerk

Wij wonen in een redelijk beschaafde buurt in Almere-Buiten. We zeggen het hele jaar door alle buurtbewoners vriendelijk gedag en we hebben geen last van elkaar.
Tot eind december, dan zijn er een paar "volwassen" mannen in ons straatje die het nodig hebben allerlei frustraties en jeugdcomplexen uit hun systeem te knallen.
Bij ons op de hoek woont een keurige heer die op oudejaarsdag op 10.00 's morgens buiten gaat staan en hij gaat om een uur of vier de volgende ochtend pas weer naar binnen.

Fijn dat hij een uitweg vindt voor zijn frustraties, jammer dat de huisdieren er de dupe van zijn.
Jammer ook dat ik dat al een paar keer aangekaart heb, het helpt niet. Die ene dag per jaar veranderen sommige mensen blijkbaar in asociale en onaangepaste debielen.

Dit is heel beangstigend voor honden.
Wij hebben twee honden, onze Casper is vanaf de leeftijd van  ruim 7 weken bij ons. Op de puppycursus werd hij al geconfronteerd met het geluid van vuurwerk. Casper is niet bang. De straat lijkt op een oorlogsgebied en Casper slaapt er vrolijk doorheen.

Onze Carlie is een ander verhaal , Carlie woont vanaf februari 2013 bij ons en kwam als een angstig hondje binnen. Ze is niet bang meer, voor niets en niemand. Tot nu, tot eind december. Ze wil niet naar buiten om te plassen, laat staan dat we een rondje met haar kunnen lopen. We laten haar maar, apres nous la deluge. Eventueel letterlijk.

Er wordt zoveel gewaarschuwd voor het effect van al die knallen op huisdieren die niet weten wat er gebeurt.

We hebben het er net samen over gehad, wij ontvluchten onze straat en ons huis volgend jaar. We gaan naar een vuurwerkvrij bungalowpark.
Dat hebben we eerder gedaan, besproken in juni 2008 en de angstige, bejaarde hond was in december 2008 stokdoof. Geen reden om te annuleren.

We willen niet weg, maar we moeten. Deze stress wil je je hond niet aandoen.

Ik heb niets met maar ook niets tegen vuurwerk. Laten we gezellig knallend het nieuwe jaar inluiden en om 2 uur 's nachts daar weer mee stoppen. Hier is niets meer aan, vanaf eind vorige week vliegen de vuurpijlen al om je oren en vanaf vanochtend is het geen seconde meer stil geweest. Hoezo, feestelijk vuurwerk?

In het belang van onze hond, moeten wij weg volgend jaar. Jammer dat we dit niet met beschaafde mensen op een beschaafde manier kunnen oplossen.

Wij liggen vannacht op een luchtbed in de woonkamer. Waarom? Omdat onze hond denkt dat het oorlog is en omdat je je beesten niet alleen laat als ze bang zijn.

Voor al mijn vrienden, die ook rekening houden met anderen, een heel gelukkig nieuwjaar.